argia.eus
INPRIMATU
Ekain, buscado e atopado
  • Nacemento 1 de xuño de 1969 Na fronteira de Zestoa, ás saias de Izarraitz, Rafael Rezabal e Andoni Albizuri descubriron a entrada dunha cova na que se atopaban.
Nagore Irazustabarrena Uranga @irazustabarrena 2019ko ekainaren 26a
Ezkerrean, Rafael Rezabal eta Andoni Albizuri Ekaingo kobazuloaren sarreran. Eskuinean, 'Munibe' aldizkarian 1978an argitaratutako argazkia. 
Ale hura Ekaini buruzko monografiko xehea zen.

O domingo seguinte, día 8, regresaron ao lugar, abandonaron unhas pedras e entraron. Atoparon excelentes pinturas rupestres da Madalena, que pola súa calidade comparáronse coas de Altamira e Lascaux.

O achado casual de pinturas de Altamira (Cantabria, España) e Lascaux (Dordoña, Francia) foi un dos principais achados. A sima de Altamira foi descuberta un século antes, en 1868, polo tejero Modesto Cubillas, que quedou atrapado nela para tentar liberar ao seu can. Once anos máis tarde, cando Marcelino Sanz de Sautuola buscaba obxectos prehistóricos na cova, María, unha nena de oito anos, atopou os cadros. Lascaux foi descuberto en 1940 por catro chicos adolescentes que tamén buscaban un can perdido.

Pero Ekain non foi sorprendido. Rafael Rezabal e Andoni Albizuri eran dous apaixonados da arqueoloxía e membros da asociación cultural Antxieta da localidade guipuscoana de Azpeitia. A zona xa era coñecida e sabían que era o lugar idóneo para albergar a antigos seres humanos. “Era un lugar idóneo, mirando ao sol, e sempre falabamos entre nós de ir mirar a esa zona”, dixo Rezabal nunha entrevista realizada fai 10 anos na revista Uztarria.

A un campesiño de Sastarrain tamén lle preguntaron si había algún buraco, e el asentiu, os coellos escondíanse nas rendijas.

Aquel domingo de fai 50 anos, “vimos o buraco e empezamos a quitar as pedras e notamos que saía vento. Debía de haber algo! Así, aos poucos, entramos a gatiñas” explicou Rezabal. “Unha vez dentro, Andoni Albizuri separámonos á esquerda e eu á dereita. De súpeto, deime a volta e vin un panel fronte a el. Lancei un ruxido horrible! Creu que me fixo dano. Achegouse e... unha emoción incrible! Non se pode explicar o que sentimos”. Ese mesmo día, “cara ao anoitecer, empezamos o txikiteo e contámolo todo”. Nos próximos días informouse do achado á Sociedade de Ciencias Aranzadi e a Joxemiel Barandiaran. “Ao principio Barandiaran non quería vir porque non cría que houbese nada interesante, pero ao final achegouse e el tamén se alegrou do achado. Antes de que ninguén se decate decidiuse pechar a cova”.

As covas de Lascaux e Altamira tiveron miles de visitantes durante anos, até o punto de pór en perigo as pinturas. Grazas a aquela temperá decisión tomada en xuño, o tesouro buscado e atopado conservouse o mellor posible durante medio século.