Derrubáronse dúas casas queimadas durante as Guerras Carlistas e reformouse unha praza duns 70 metros. En realidade, a razón principal era que nos días de feira non había espazo para caber tantos animais como se quixese. Pero, á súa vez, a zona renovada permitiría a partir de entón, no rebote, o xogo de pelota de longa distancia. Case século e medio despois, as obras de remodelación da praza Rebote terminaron neste momento.

O rebote é un dos xogos de pelota máis antigos, a súa orixe é máis antigo que as variantes que utilizan o frontis. Pero o resto de modalidades están moito máis estendidas na actualidade. Iso débese, entre outras cousas, a que fai falta un campo de xogo tan longo; en Iparralde hai un pouco máis de rebote, pero en Hegoalde son moi poucas. E, ademais, as regras do xogo non son inintelixibles e, por tanto, necesítase tempo para interiorizar e gozar do rebote.

E, con todo, a praza de Villabona mantivo esa actividade deportiva. Ademais da lonxitude da praza, tamén tivo que ver Teodoro Hernandorena (1898-1994). O odontólogo, político e promotor cultural zizurkildarra traballou en moitas áreas. Creou grupos de danzas e montañeiros, tamén un sindicato agrario, impulsou o xornalismo en eúscaro, no I Congreso Internacional de Xornalismo en Euskal Herria. Foi un dos organizadores do Campionato de Bertsolaris… –todos os feitos de Hernando recóllense na extensa biografía publicada por Xabier Lasa en 2008–. Pero o rebote sempre foi un dos seus favoritos, xa que, ao seu xuízo, era o camiño cara ao eúscaro.

En 1932 escribiu e publicou a primeira normativa do xogo de rebote, en eúscaro sinxelo e didáctico. Entre outras cousas, recolleu que no rebote cóntase por quíntesis e por xogos (15,30, 40 e xogo) como na maioría dos xogos de pelota de longo percorrido, é dicir, como no tenis. Ou ao revés, que no tenis cóntanse os puntos como no rebote, xa que antes de que se formase o tenis contábase a quínica en Euskal Herria.

Ademais da teoría, Hernandorena tamén promoveu o rebote na práctica. En 1930 organizou un partido de rebote na praza entre os pelotaris de Villabona e Hazparne. Desde entón, cada ano, o partido organízase nas festas da localidade e o próximo día de San Ignacio dispútase por 90 veces o duelo entre os dous pobos na renovada praza de rebote.