Ao día seguinte, na gasolineira da praza Loreta, en Milán, os cadáveres foron colgados boca abaixo e entregados ao xentío.
Uns días máis tarde, a Comisión de Liberación Nacional decidiu enterrar ao ditador nunha tumba anónima do Cemiterio Central de Milán para que non se convertese no centro de peregrinación dos seus seguidores. Un ano despois, en abril de 1946, un grupo de fascistas descubriu a localización do cadáver. Roubaron as pegadas de Mussolini e metéronas no maleteiro dun coche, sen saber de certo que facer con elas.
A situación (e o fedor) era insosteible, polo que decidiron deixar a un sacerdote do convento de Sant’Angelo. Ao principio, o sacerdote non dixo nada, pero cando se soubo o roubo díxolle ao arcebispo de Milán que alí estaba o cadáver do ditador. O alto cargo da Igrexa dirixiuse directamente ao Goberno. Entón decidiu trasladar secretamente o cadáver a outro convento das aforas da cidade, o Cerro Maggiore.
Pero nin sequera alí puido repousar moito tempo. Foron enterrados a fume de carozo baixo o altar, polo que os que se achegaron para ouvir misa empezaron a sentir fedor, e os encargados do convento meteron a Ducea no armario dunha habitación que de cando en cando se utilizaba. Alí permaneceu até 1957.
Ese ano, o goberno someteuse ás esixencias da familia, sacaron a Mussolini do armario e enterrárono na capela familiar de Predappio, a súa cidade natal. Alí atópase actualmente, e cada ano miles de curiosos e fans achéganse a ela. Polo menos non está nun monumento solemne, e como en 1952 o Goberno italiano prohibiu legalmente a exaltación do fascismo, si considerásese que a peregrinación rompe a lei, poderíanse tomar medidas, como fixeron en 2011 en Alemaña coas pegadas de Rudolph Hess.
O lateral de Hitler morreu no cárcere de Spandauk en 1987 e desde entón permanecía enterrado no cemiterio da localidade de Wunsiedel. No verán de 2011, a tumba foi destruída e os ósos de Hesse foron exhumados, incinerados e arrichados no mar.
Mentres tanto, no Val dos Caídos do municipio madrileño de San Lorenzo del Escorial, o patrimonio que se conserva con...
Nacemento 27 de xuño de 1944. Os soldados alemáns realizaron unha redada nun pequeno pobo duns 80 habitantes de Zuberoa. Oito persoas morreron no acto e dezanove foron detidas, todas civís, das que nove serían deportadas e só dous sobrevivirían dos campos de concentración... [+]
Normandía. 6 de xuño de 1944. Iniciaron a operación Overlord: Miles de soldados británicos, estadounidenses e canadenses desembarcaron nas praias de Normandía para cambiar drasticamente o rumbo da Segunda Guerra Mundial e, por tanto, da historia. Ou polo menos iso é o que... [+]
O xenocidio é unha palabra desgraciadamente de moda. Segundo a definición de Rafael Lemkin en 1946, o xenocidio defínese como “as accións encamiñadas a destruír total ou parcialmente un grupo nacional, étnico, racial ou relixioso”. Estas accións poden consistir en... [+]
Karl Adolf Eichmann (Solingen, Imperi alemany, 1906 - Ramdel, Israel, 1962) va ser l'oficial superior de les SS de l'Alemanya nazi, especialment conegut pel seu nomenament com a “responsable logístic” de l'anomenada Última Solució o Última Solució. La planificació del... [+]