O escalador Tommy Caldwell, unha vez, foi colocado polo destino ante un deses dilemas que se nos expoñen nas escolas de ética. En agosto de 2000 trasladouse a Kirguizistán con outro tres amigos a escalar nas montañas daquela afastada zona. Mentres estaban alí, foron secuestrados por uns rebeldes contra o goberno do país e viron preto o final das súas vidas. Caldwell aproveitou a súa experiencia como escalador para arroxar a un dos secuestradores polo cantil e escapar cos seus amigos.

O utilitarista aprobará de inmediato a acción de Caldwell, argumentando que catro vidas valen máis que unha, mentres que o kantiano lembrará o imperativo categórico de que o home non pode ser utilizado como medio. Con todo, na miña opinión, o máis interesante desta historia é que a realidade adoita ser difícil de adaptar aos modelos teóricos. E é que a Caldwell quedou a dúbida de que llas arranxarían para sobrevivir sen a morte do seu secuestrador, polo que comera as súas culpas durante moito tempo. Con todo, o azar tiña algo doce para el: anos máis tarde decatouse de que o secuestrador sobrevivira á catástrofe. Porque as sorpresas do destino son máis atenuantes que os principios morais.