En 1841 Davidson mellorou o prototipo: Presentou un coche de 6 km/h de velocidade e 2,4 km de autonomía. Estas características eran moi limitadas para ampliar o uso do coche. Con todo, os traballadores dos ferrocarrís de Glasgow e Edimburgo consideraron que esta renovación era unha ameaza e destruíron o vehículo.

En 1859, o físico francés Gaston Plantei inventou a batería para recargar e outro francés, Camille Alphonse Faure, aumentou moito a capacidade destas baterías en 1881. Todo iso permitiu que en 1888 puxésese en marcha a produción industrial do coche deseñado por Andreas Flocken.

Antes de que terminase o século XX, creáronse compañías de taxis eléctricos en Londres, París, Berlín e Nova York. Entre outras vantaxes, os coches eléctricos só necesitaban a metade do espazo que ocupaban os coches de cabalos, e os carreteros lanzaron unha fea campaña contra os novos taxis en Londres, que acabou coa London Electric Cab Company.

No mercado de particulares, os coches eléctricos atopáronse cun rival máis sutil: o sexismo. Máis limpas, máis fáciles de conducir, máis silenciosas, máis axeitadas para distancias curtas… a publicidade centrouse principalmente nas mulleres. Pero a maioría dos compradores eran homes e poucos elixiron o coche para as “mozas”.

O maior inimigo dos coches eléctricos foi o petróleo, que se converteu en combustible. O achado das grandes reservas de petróleo fixo que o prezo do combustible reducísese notablemente. En 1908 Henry Ford comercializou o modelo Ford-T a metade de prezo de coche eléctrico. E o coche eléctrico tosió.

Juan Ignacio Pérez Iglesias, responsable da Cátedra de Cultura Científica da UPV/EHU, considera que os coches eléctricos fracasaron “quizais porque se crearon fóra do tempo”. Pero hai un bo momento en contra das compañías petroleiras? Para moitos este é o momento axeitado para impulsar estes coches. Con todo, segundo Jonathan Lesser, experto en enerxía, “non é a solución para reducir as emisións, xa que require un aumento da produción eléctrica”. Quería dicir que os coches eléctricos non son máis que parches e que a solución é un cambio radical no modelo de mobilidade? É de supor que non. Lesser, consultor do Instituto Manhattan. E adiviña quen está detrás desa organización: A todopoderosa petroleira Exxon.