Madeiras duras, resistentes, que terán que soportar moita tensión e forza, botaranse nestas tebras, como dicía o outro día. Si por casualidade córtasche algunha árbore para conseguir unha madeira deste tipo, a lúa menguante de febreiro pecharase cun mes, e eses son os mellores días, 21, 22 e 23. Si sorprendéronche e non foiche posible, fóronche os mellores días do ano. No entanto, en zonas frías, as árbores que se desprazan tarde se poden depositar na lúa menguante de marzo, entre o 16 e o mediodía do 28. Entón tamén os mellores días serán o 21, o 22 e o 23. Con todo, si a árbore fose meu, deixaríao tranquilo até o inverno seguinte; unha vez comendo marzo, o risco de que a suor se movese é grande.

O carballo (Quercus robur), é un dos que se lanza habitualmente no inverno. Na nosa cultura, na construción tivo unha gran importancia, pero tamén na construción naval. Nos envases, tanto os que saen ás augas salgadas, como os que recollen outras augas ou líquidos dentro.

No outono, en barcos cheos de mazás ou mosto de uva, a mama doce está a madurar. En barrikotes, barricas, bukois e barricas tamén o carballo é recoñecido. Carballos que agora se derruban. No sagrario que engadirá á bebida o vaso de troncos deste carballo aprécianse dúas influencias: por unha banda, a xenética e as condicións de vida da árbore viva, e por outro, os labores de post-matanza. Si conséguese o mellor material, o camiño que vai da terra onde vivía á adega que vai ser o cemiterio terá moito que dicir. Cando se lle xulga e córtaselle o pescozo, o transporte, como aserrar o tronco, como secalo e como redondear o recipiente, barrica ou barril ou... No noso caso, até hai un século, o coñecemento da adega sería enorme. En Francia, pola contra, segue tendo unha gran importancia. Os seus barcos e os seus carballais gozan de fama en todo o mundo. Os construtores de barcos non son ninguén, non son uns cantos.

Seguin Moreau é unha empresa recoñecida neste labor. Fundada en 1838, o ano pasado para o seu 180 aniversario presenta unha innovación que deixa aos adegueiros atónitos: un barril redondo que lle achegará un rendemento redondo. Redondo, é dicir, en forma de esfera. Deulle o nome de “Galileos”, pola poliuretana que redondeou o mundo de Galileo e pola palabra “Oak” que en inglés significa carballo. Alcanza os 1.500 litros e pódese virar. A esfera é a forma máis natural que maximiza as resistencias físicas e as inercias térmicas. Tamén se colocou unha xanela circular de vidro entre as vasijas de 55 milímetros de altura, que permite coñecer a actividade vinícola desde o seu interior.

Apostaría a uña do dedo meñique da man dereita de calquera que lea isto, e que o que decida cando cortar o carballo para facer esas upol, ten o calendario da lúa e dos movementos dos planetas...