Facilitando
Cantos pos, lixo... non escondeu a escoba, o guiso ou o que sexa? Feitas antigamente con brezo, quizá porque a terra estaba máis áspera e o lixo máis groso, pero aínda entón a endulzabamos e puïamos, un feixe de menta sutilmente posta ao redor da cabeza de escoba, e cuxo perfume engadiu ás táboas, relucentes e anellas. Naturalmente, volábamos a casa coa natureza a baixo prezo...
Hai pouco, no pobo de Zaldibia, vino escrito na parede: “Déronnos escoba e aprendemos a voar”. O devandito di que nacemos para ver moitas cousas e que nacemos once para ver, dixo o outro. A cuestión é que onde un só ve impotencia e traba, o outro ten a capacidade de ver as oportunidades e aí é onde o fracaso ou o fito do éxito empeza a distinguir o futuro do futuro.
Estivemos en Barañain o sábado 26 de xaneiro, ao día seguinte da entrega de premios desta revista polo seu centenario –Zorionak bidenabar dalgún modo- e alí tamén foi a escoba a protagonista, nas actuacións do día das Bertso Eskolas, xa que a cantidade de temas, bertsos, excursións, potos, etc., non foron escondidos polas escobas das bertso eskolas. A escoba da Bertso Eskola sempre puxo un punto de respecto, pero tamén unha confianza básica á palabra totela que se balancea e balancea en forma de ttittili pottolo á hora de dar os primeiros pasos.
O outro día, ademais, o grupo formado por Andoni Egaña, Xabi Zabala e Alberto de Abaixo tivo como obxectivo crear unha canción para o centro da localidade. Nunha actividade moi participativa (así que a canción sente súa!) O cerebro retorceuse, pinga a pinga, e coa unánime aprobación dos hangos, formáronse dúas estrofas e un refrán, composto de mensaxes, de contido, de mesura, conforme á súa forma e coa música axeitada para cantar. Por suposto, no caso de Andoni, e foi o eixo principal á hora de crear as letras da canción, puxo de manifesto o valor que dá a bertso eskola e a cantidade de traballos creativos que se poden levar a cabo como garantía de anos de experiencia. Todos magníficos! Nin unha hora e tres cuartos de hora, nin no mellor dos soños!
Como uns poucos creadores, que buscan novos camiños, que se van simplificando e facilitando, moitos teñen a mirada perdida…
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]