GARIKOITZ Knörr é profesor de eúscaro da Escola Oficial de Idiomas de Valencia. O curso arrinca en outubro e é o terceiro. Hai dous anos empezou o Departamento de Eúscaro desde a nada na Escola de Idiomas. Un gran reto e á vez atractivo. Knörr está a traballar moi contento, entre outras cousas porque os seus alumnos teñen unha “motivación sa” para aprender eúscaro. O profesor ri e di: “Aínda non me afixen á súa motivación”.

Hai que crer que os que se inscriben na Escola de Idiomas son os que foron alí desde Euskal Herria, pero non é así. Son uns poucos os que naceron en Euskal Herria e de pequeno foron a Valencia. O propio profesor tamén esperaba máis alumnos deste tipo. A maioría son locais, valencianos, un de Conca e algún dos arredores. Tamén ten aos que se foron de lonxe a vivir a Valencia: italiano, ruso, bieloruso, romanés. Moitos son afeccionados á lingua, falan bastantes idiomas. O eúscaro é moi atractivo para os amantes da lingua. Preguntamos ao profesor se o consideran un tesouro: “Non é algo místico. Fáiselles curioso, atractivo. Ás veces cústame entender a súa motivación e admiro aos meus alumnos”. Tamén hai un alumno que de pequeno escoitaba aos grupos musicais vascos, e, por suposto, decidiu aprender eúscaro. Alguén ten parella de Euskal Herria. Knörr non llo esperaba, pero tamén ten en clase a alguén que quere aprender eúscaro por motivos laborais. Ten un estudante que lle gustaría ser condutor de autobús en Donostia-San Sebastián. Con todo, é o único que está a aprender eúscaro por motivos laborais. Preguntámoslle si todos falan valenciano e non, máis da metade é valenciano, pero en clase ten monolingües castellanoparlantes. O profesor recoñece que o feito de ser falante valenciano pode influír na aprendizaxe do eúscaro, pero afirma que o castelán monolingüe da clase está tan motivado como o resto.

70 estudantes en Valencia

Queren aprender o idioma, pero tamén practicalo. Knörr afirma que hai unha casa vasca sólida e dá a coñecer aos seus alumnos as súas actividades. O ano pasado, na mesma Escola de Idiomas, ofreceron un pequeno concerto de panxoliñas en Nadal. Un exemplo da paixón dos alumnos é que cando ofreceron en Valencia a película Black is Beltza foron moitos a vela, “onde a cultura vasca, os meus alumnos van alí”. Non deixarán pasar o Día do Eúscaro e o Euskaraldia. Contarán con taller de danzas vascas e conferencias, e aínda que o nivel de eúscaro é moi baixo, sacarán unha foto a favor de Euskaraldia para mostrar o seu apoio. Os 70 alumnos están divididos en tres niveles. Unha vez terminada a segunda categoría obteñen o nivel A2 e unha vez terminada a terceira xa teñen realizado o primeiro ano de nivel B1. A idea é que os alumnos teñan até o nivel C1. Algúns alumnos accederon directamente ao segundo e terceiro curso, pero moitos empezaron desde cero. En Valencia falamos de xente que non sabe que é “si” e “non” cando se di o que empeza de cero.

Impulso do Goberno

Por primeira vez en Valencia, Alacante e Castelló, este ano conseguirase dar clases de eúscaro en tres cidades dos Países Valencianos. En Valencia, a Euskal Etxea dá clases con anterioridade. Non é casualidade, senón que é o PSPV (Partido Socialista do País Valenciano), formado por Compromís e apoiado por Podemos. Garikoitz Knör tivo a oportunidade de falar co xefe de Política Lingüística de Valencia e así o di: “Case se pode dicir que foi a súa aposta, parecíalle absolutamente lóxico ensinar as linguas que se falan no Estado español. Parece que é a intención fundacional das Escolas Oficiais de Idiomas”. Para o profesor, arriscáronse porque podería ocorrer que non tivesen alumnos e que os seus rivais políticos botáronse en cara a derrota. Con todo, non ocorreu nada semellante.

Noticias de Alacante Preparadas para o Euskaraldia

Izaskun Kortazar acaba de comezar a dar clases en Alacante. Conta con 30 alumnos e di que están completamente motivados. Teñen moi baixo nivel de eúscaro ou non saben nada, empezaron no nivel A1. As motivacións de aprendizaxe e os perfís de persoas son moi variados: Nacidos no País Vasco; amigos no País Vasco que queren aprender eúscaro “con respecto aos amigos”; que se van de vacacións e atraen ás linguas e culturas; que coñecen catro e cinco linguas; que sendo falantes da Valencia teñen sensibilidade pola relación entre a lingua principal e a pequena; pola melodía do eúscaro; que queren coñecer as linguas peninsulares; que queren superar as oposicións en Euskal Herria. Desde mozo de 20 anos até profesor de inglés de 84. Os profesores de inglés e valenciano son bastantes.

O profesor Kortazar tentou desde o principio achegar a cultura xunto co idioma, e cando lles fixo un pequeno campionato sobre o eúscaro deuse conta de que saben bastante sobre o idioma.

Dado que os alumnos non teñen un interese exclusivamente lingüístico, o profesor está a preparar unha serie de actividades extraescolares. Celebrarán o Día do Eúscaro, despois virán as panxoliñas, Santa Águeda e Korrika. Kortazar tamén ten en mente a posibilidade de ir ao Ibilaldia ou aos Quilómetros de Percorrido da liga.

Tamén se acordan de Euskaraldia e farano á súa maneira. En clase serán belarriprest ou ahobizi e tratarán de manter o eúscaro sen recorrer ao castelán, coa axuda, entre outras cousas, dos libros que terán sobre a mesa. A través de Internet, presentarán as súas cabezas en eúscaro e farán o máximo posible en eúscaro. O profesor proponlles ser ahobizi en valenciano na rúa. Así, poderán experimentar sentimentos sociolingüísticos similares. Daranse conta de que sabe valencianismo máis do que se cree e notarán boas e malas posturas cando llo fagan en valenciano.

Izaskun Kortazar e GARIKOITZ Knörr están contentos de que a partir de agora poidan formar unha rede entre Valencia, Alacante e Castelló.