O Goberno Vasco acaba de presentar no Parlamento o documento 'Bases do acordo pola Educación'. A partir desas bases, quere aprobar a nova Lei de Educación nesta lexislatura.

Unha vez lido o documento, o primeiro golpe é inmediato: O Goberno Vasco ha pensado en castelán as bases da educación do futuro. En 2018, no Departamento de Educación, traballaron en castelán e posteriormente –por certo– publicaron a tradución tamén en eúscaro.

O segundo golpe dáo o apartado dedicado ás linguas: é tan débil! Imaxínache: O Goberno Vasco dinos que en 2016-17 o 95% do alumnado de 16 anos estudou en modelos D e B na CAV. Así mesmo, sinala que en 20 anos o 90% dos mozos será bilingüe, aínda que a maioría deles adaptaranse á lingua castelá, segundo explicou. Onde está entón a necesidade de abandonar os modelos D e B? É máis, cando o Goberno nos di que os resultados demostran que na actualidade “as linguas non se aprenden ben”. E propón unha serie de medidas para superar este problema:

– Cambiar a metodoloxía de ensino para que sexa o eixo do enfoque comunicativo.
– “Prestar suficiente atención ao oral”. – Que todas as
materias teñan o obxectivo de desenvolver a competencia comunicativa.
– Apoiar ao profesorado que o necesite para que “alcance o nivel C1+ e en especial a destreza oral excelente”. –
Dotar de recursos á Administración para a eficacia dos plans lingüísticos.
– Planificación conxunta das linguas e traballo en equipo do profesorado de todas as linguas.
– Definir o “perfil de novos profesores que se incorporen ao sistema educativo”.

A pregunta xorde por si mesma: Por que non tómanse todas estas medidas antes de desbaratar o sucedido até agora? Será máis fácil, en lugar de recorrer directamente á eliminación de modelos, aplicar estas medidas de mellora de forma inmediata nos modelos D e B que supoñen o 95% do total do alumnado, xa que 3L non será, na maioría dos casos, mellor que o modelo B: cambiar as metodoloxías para ensinar euskera e inglés, dar a importancia que necesita o oral, mellorar o nivel de eúscaro do profesorado (e realizar o exame obrigatorio de eúscaro nas oposicións), determinar os recursos necesarios para mellorar o nivel de eúscaro en cada ámbito sociolingüístico dos centros, etc.

Se o facemos doutra maneira, partindo dunhas bases que só están en papel 3L, temos un risco real: nas próximas décadas o sistema educativo vai adestrar sobre todo ás orellas en lugar da as ahobizias.