Hai algunha ciencia ficción (Zi-Fi) en eúscaro? Unha muller que escribe un libro? Sodes feministas entre os nosos libros?

Fai dous fins de semana en Bilbao foi AnsibleFest: I. Xornadas de Ciencia Ficción Feminista. A primeira mesa redonda foi dinamizada por Arrate Hidalgo: “As escritoras vascas en cii-fi: unha lectura especial”. Comezaron con Mayi Pelot, mencionou varias narracións de Itxaro Borda e terminaron co Mundo que levamos no Corazón de Maite Darceles, que comentaremos nestas liñas. A continuación Ana I. Morais e Josune Muñoz, de Eider Rodriguez, fixeron unha lectura dramatizada do conto Preferiría non mentir.

Na nosa lingua e literatura non normalizadas persisten notables lagoas, entre as que se atopan algúns xéneros literarios supostamente pequenos e supostamente pouco valiosos. Por tanto, a achega de Darceles tamén é de agradecer, xa que son poucas as (mulleres) que escriben o Ci-Fi.

O zi-fi adoita ser moi útil para mirar á sociedade, para exorcizar os medos da época e para denunciar o que non nos gusta, así que non é de estrañar que Darceles faga un chamamento ao mundo que leva no corazón, para construír un mundo mellor e criticando o actual e imaxinando un futuro próximo.

Cando somos conscientes das relacións de poder e da vulneración de dereitos, podemos espertar o desexo de cambiar o mundo. Isto é o que podemos atopar no anterior libro non ficticio deste autor: Directrices para a transformación (2009). Escrita coa intención de facer o mundo laboral máis democrático e participativo e que é a base do traballo que comentamos.

A protagonista é Lorea, unha moza idealista que se dedica á pintura. Ten unha gran curiosidade e para a súa tese está a explorar no pasado cando descobre unha revolución borrada da historia. Coñecerá os caprichos do seu mundo: control e castigo por medio da tecnoloxía, mando de máquinas e manipulación da información, función reguladora e uniformadora do lecer.

Do mesmo xeito que a novela negra fai unha crítica social a través dos asasinatos, a ciencia-ficción pode facelo desde o futuro. A pesar de que os alicerces e as metas deste traballo están demasiado presentes, parécenos recomendable espertar a conciencia e a reflexión entre os mozos. E quizá tamén para ser un acicate para imaxinar futuros posibles.