Abertzale non é "patriota"
Os dicionarios a miúdo améntennos. Mesmo sen querer. Axiña que como o que dicimos dun idioma pasa a outro, adquire un sentido diferente.
Nos últimos anos tentáronse reconceptualizar o patrón. Probablemente, sorprendido polo uso que lle dan en América Latina. Con todo, no outro lado do océano ten un sentido liberador e descolonizador, entre outras cousas, da liberación desa patria colonizadora de Madrid. Esforzo inútil. Coa designación refórzase o significado hexemónico dos séculos.
Os conceptos de patriota, patriota, patriotismo son en realidade excluíntes e chauvinistas. Detrás da bandeira española non hai unha reivindicación liberadora; a única reivindicación dos que se reúnen na bandeira española limítase a loitar contra o Outro. Contra todos os que non entran ou non queremos entrar no Nós que formaron. Sexan inmigrantes, sexan os cidadáns das nacións que queremos ser libres das súas garras.
Do mesmo xeito que non baseamos a identidade vasca na orixe ou o lugar de nacemento, o concepto de patriotismo é moi diferente ao de patria. Porque o patriotismo, por encima de nada, é unha reivindicación. É dicir, a reivindicación do dereito colectivo que ten o noso pobo a ser. Non mellores nin peores, pero se somos
Segundo este concepto chauvinista de Patria, “Nós –o Nós identitario que formaron– somos mellores, porque nacemos sós e aquí”. E en política, ir a este tipo de falsas autoestima parece ter resultados. Os pobos do noso ao redor non son os únicos que se dedican a este tipo de actividades. Tamén aquí, cada vez que se vende que “estamos un pouco mellor que os españois”, por exemplo: as porcentaxes de pobreza aumentaron, pero tranquilos, estamos mellor que os españois; as listas de espera son cada vez máis longas, pero tranquila en España van moito peor. Chauvinismo barato para cubrir verdadeiros problemas.
É sorprendente que aos vascos ou aos cataláns chámenlles identitarios, a Jonathan chámenlle todos os días Martínez, coma se iso fose un insulto ou importase aos vascos cal é a orixe dos vascos. Ou chamar unha e outra vez a Rufián a Charnego. O feito de que oito apelidos vascos ou oito apelidos sexan ou non cataláns só é significativo para os españois.
E para nós, do mesmo xeito que non baseamos a identidade vasca na orixe ou no lugar de orixe, o concepto de patriotismo é moi diferente ao de patria. Porque o patriotismo, por encima de nada, é unha reivindicación. É dicir, a reivindicación do dereito colectivo que ten o noso pobo a ser. Non son mellores nin peores, pero o somos. E reivindicamos esa existencia que nos negan, precisamente, cada vez que levantamos símbolos.
Joseba Sarrionandia dicía no poema Herri proiektua que “cando teñamos patria, converteremos as ikurriñas en trapos de cociña para que, ao mesmo tempo que Euskal Herria, teña as vantaxes de non ser”. Entón falaremos da posible necesidade de eliminar os límites cando teñamos límites que podemos eliminar.
A razón pola que se proclama a existencia de Euskal Herria non é, ou non debería selo, senón a identidade. A pesar da importancia da identidade –non malinterpretarla–. A identidade vasca non é arrogancia por nacer nun lugar concreto, a identidade vasca está estreitamente ligada á nosa cultura en perigo, e cando dixen cultura, entenda que a lingua sexa subestimada e atacada polos seus trazos esenciais, mentres esteamos dentro das fronteiras de España e Francia.
A necesidade de reivindicar o noso dereito a existir debería abordarse tamén desde a posición da esquerda, sen dúbida. Porque a verdadeira esquerda non ten dúbida de que hai que defender a colectividade e os dereitos colectivos. Desde o dereito de autodeterminación.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]