O Indie é unha tribo moi especial que ten a súa orixe ou ser totalmente perdido ou borrado. Así, as transformacións que experimentaron o negocio da música, as discográficas, os distribuidores e os consumidores fan que o BBK Live sexa considerado como independente. E hai moitas outras escenas que teñen un ser moito máis independente por natureza e posición que as que pertencen a este grupo en xeral. Con todo, é imposible que todos os que se chaman indie intégrense nun mesmo grupo, hai moitos matices entre eles.
Este novo grupo de Maruri tamén se viu nesa tribo. O grupo estaba formado por dúas mozas e dous mozos que cantaban en inglés e –non pódese negar– tiñan moi presente o tempo e a cadencia de Belako. Así é o seu primeiro traballo Terra/Vento/Auga/Lume, a melancolía de teclado e o cóctel de enerxía intenso. Pero entre eles, o grupo gañou o concurso de maquetas de Gaztea e leváronse unha serie de cambios.
O ano pasado lanzaron o Single In the ocean, con gran trazo de Manchester: repousado, escuro e minimalista, pero con algúns indicios de enerxía dos anos 70. E este ano o disco longo Demak integramente en eúscaro e en formato trío –xa non hai voces femininas–, dando lugar a outra oferta.
|WhatsApp Whatsapp Whatsapp Whatsapp Whatsapp Whatsapp Whatsapp Whatsapp Whatsapp Whatsapp App Whatsapp Whatsapp Whatsapp Whatsapp Whatsapp App Whatsapp App Whatsapp Whatsapp App Whatsapp App A Antártida ten un ton máis electrónico e máis íntimo, aínda que viste con forza o traxe de rock. Amildous ten unha débeda con Pixies e mestura rock melódico e intenso. A casa é máis íntima e descansada, pero juguetona. A orde de afastamento é unha peza rockeira a un ritmo trepidante, con matices divertidos. O oínte xoga coas emocións e a intensidade á hora de facer unha explosión como a de Kerobia. A inquietude underground é un apisonador, forte e violento. O invitado é bailable, casando ruído e disco. Irmá electro-pop imaxinativa. E a chica Talako, repousada e transparente.
Pero Dekot ten o atrevemento de avanzar e a habilidade de crear nos bordos desa fodida etiqueta, mesmo no rock enérxico.