Innovar é o único tratamento contra o envellecemento. Nesta ocasión referireime á artrose das organizacións que viven na etapa adulta.
Decadencia institucional. O mesmo que os animais, as institucións, cando son de nova creación, teñen dabondo a súa forza natural. Despois dun camiño, perden a puntilla con frecuencia e métense nunha rutina apática. É unha lei natural que brinda ao nacer e apágase lentamente na madurez.
Por que esa amortiguación? Eu creo que ambos os fenómenos conflúen nesa perda de vitalidade das organizacións. Por unha banda, a formulación orixinal perde brillo pasado un prazo. Sen darse conta, esta fermosa idea que deu sentido á organización na súa orixe pasa a un segundo plano. En segundo lugar, ocorre algo que parece bastante biolóxico e evolutivo: despois de que unha organización pase a primeira fase da súa vida, deixa de crecer e queda como está; a partir de aí, do mesmo xeito que para todo ser vivo, para as organizacións, a pervivencia de si mesma será o obxectivo máis importante. Por iso, este corpo institucional faise máis conservador, ás veces demasiado, até o esquecemento. A supervivencia si, pero ese instinto non debería cubrir a faísca da organización.
A revitalización dunha
organización debe incidir sobre todo en catro ámbitos.
Primeira: toma de conciencia da pasividade
Solucións. A revitalización dunha organización debe incidir sobre todo en catro ámbitos. O primeiro que mencionamos de pasada é tomar conciencia da pasividade. Velaquí os outros tres:
– O seguinte, e o máis importante, é ter un novo proxecto, un proxecto sólido que pode ter un carácter diferente. Para que poida explicalo. A revitalización dunha organización é unha gran aposta. Por tanto, necesitamos unha estratexia con potencial de éxito nesta tarefa. Por iso parece lóxico que este proceso de revitalización baséese nun instinto que esperte as nosas propias mentes internas. Na miña opinión, este instinto é o noso desexo natural de descubrir algo novo. Pensándoo, gústanos a novidade, é algo que nos atrae en calquera ámbito da vida.
– O terceiro variable é o líder. Un líder que sabe converter o novo proxecto nun soño. Pódese dicir que o líder e o proxecto son dúas caras do mesmo imaxinario impactante.
– O cuarto é a formación e información a longo prazo do colectivo. En que? Na razón de ser da organización (sentido), así como nos desafíos e proxectos que esta ten. Así, podemos ter seres máis conscientes e maduros, e iso é importante porque, xunto con outras medidas, a alimentación que necesita a organización equilíbrase.
Un último apuntamento: pódense ver receitas de portada para conseguir as revitalizacións majicas das organizacións. Pero non hai resumos.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Wikipedia.org considera que Gish gallop (galope de Gish) ou a metralladora de falacias "é unha técnica de controversia que ataca ao opoñente co maior número de argumentos posibles, sen ter en conta a exactitude ou solidez deses argumentos" e tería como efecto colateral a... [+]
A orixe do termo sitúase a principios do século XIX. Naquela época, as pretensións imperialistas dos liberais ingleses chocaron cos rusos, que se estendía en Asia e obstaculizaban os desexos de colonización de Inglaterra. Para protexer os seus intereses, Inglaterra... [+]
A través da aplicación Wallapop vendín uns altofalantes mediocres antes do verán. Quizá a descrición do produto estaba un pouco inchada, é certo. O comprador púxome tres de cinco estrelas. É evidente que non valía a pena.
A semana seguinte, levei en coche desde Irun a... [+]
A outra vez estiven no enterro do pai dun amigo. O noso amigo pediunos aos presentes que tomasen unha flor dos ramos, si así o querían. Non podo dicir que non ás flores, moito menos ás rosas, sobre todo ás vermellas. Así que collín unha fermosa rosa vermella.
Coa rosa na... [+]
Os nosos pobos e cidades non nos coidan. Fáltanos terra, zonas verdes, espazos comunitarios. O noso pobo está deseñado ao servizo do capital. No pobo dos coidados, con todo, a vida é o centro.
Antes había unha rúa principal, unha rúa xigantesca que atravesaba a cidade. O... [+]
Hace uns días, o novo ministro francés do Interior, Bruno Retailleau, uniuse á chamada "confusión migratoria", unha das cuestións máis perentorias. Fixo chegar aos prefectos do Estado uns mandatos claros: tolerancia cero cos inmigrantes e coas estruturas e os prisioneiros... [+]
O 15 de outubro, nos encontros de economistas de traballo, celebrouse unha interesante mesa redonda. Na mesma participaron a patronal, o Instituto Nacional da Seguridade Social e unha central sindical de Osakidetza. O tema de debate foi o absentismo que cada vez ten maior... [+]
No último ano sucedeume ver a persoas relacionadas co ámbito non profesional en grupos dixitais que utilizaron a intelixencia artificial para dar argumentos aos demais. O compartido como propio. A propia, pero non a vinculada ao sentido da propiedade, senón a procesada desde... [+]
Empecei a redactar mentalmente o meu artigo mentres estaba no coche. Normalmente teño as mellores ideas no coche, mentres condugo só. Voume a Bilbao, ao teatro Arriaga. A compañía Artedrama pon hoxe en escena a obra Miñan. É venres, 25 de outubro.
Achegándome ao atrio do... [+]
A sociedade na que vivimos está absolutamente baseada na subordinación. Ao longo dos séculos, a nosa vida foise configurando conforme a ela, e aos poucos a competencia de decisión, a liberdade e a soberanía fóronse reducindo. Ás veces quitáronnolas con forza, ás veces... [+]
O que me exasperaba moito é a maneira en que algúns médicos falan ao paciente. Fálannos de dor coma se fósemos nenos. Como me fixeron dous transplantes renais, sei de que me refiro: entre outras cousas, puxéronme un tubo no interior do pene. Debido á anestesia, non... [+]
Os dous principais electos de Kanbo (o alcalde e o primeiro ministro) son os rabiados. Tres cidadáns foron golpeados cunha plainta, por protestar a favor do desaloxo da veciña Marienea.É a segunda vez que, ás 06:00 da mañá, sácannos da cama (co veciño), un dez con... [+]
“Chegounos o momento de propostas valentes, integrais e nobres (…) para que Euskal Herria volva entrar entre as revoltas do mundo”, afirmou a amiga Hartu López Arana no seu artigo de opinión “Por unha agresión eficaz” publicado en xullo de 2018 na revista ARGIA... [+]