argia.eus
INPRIMATU
Monte
Koldo Aldalur Hirigoien 2018ko uztailaren 19a

Tiña o meu aspecto na foto cando ARGIA ofreceume por primeira vez a oportunidade. Un intre na revista. A única condición é que o escrito teña que ver co deporte se fose posible.

Non sempre se me fai fácil. Hai deportes, sobre todo aqueles que moven moito diñeiro, que xeran moitas discusións sen sustancia. Máis nada que ruído. Os argumentos suavízanse ao profundar nos intereses que hai detrás, vólvense superficiais e se relativiza a calor que se puxo a estes temas.

Pero ás veces o mundo do deporte, e sobre todo os deportistas, ofrécennos momentos cheos de maxia. Poucas superficies e palabras e accións de carnes doces. Válidos.

Charla sobre Alberto Zerain dentro da programación do Flysch Trail de Zumaia. Sebastián Álvaro, Juanjo San Sebastián, Josu Bereziartua, Joxe Ramón Agirre Marrón, Johnatan García e outros veteranos montañeiros están a falar do que lles deu os montes e arrebatoulles as montañas.

Quitade, entre outras cousas, os dedos e os dedos. E, como non, os amigos que se quedaron alá arriba.Dá moito.

Falan de vida e de vida.

Un di que lle ensinou que as montañas son o mesmo que a morte e a vida, con naturalidade, sen dramatizar demasiado as dúas cousas que hai que tomar; máis de oito mil metros, cando empeza a preocuparse, a diferenza dos campamentos de abaixo, os deuses e as deusas, quen sabe de onde, quen di que están a vivir –non sei si de medo dáme a impresión de que no meu tempo, pero, quizais, acórdense do respecto ás diferentes relixións… e pódese vivir con elas! Obrigado polo mal tempo, incapaz de saír da tenda durante días –e noites–, a importancia do menor detalle, a axuda que lle axuda a mirar á cara a vida, e por tanto á morte... O mestre sabio dicía que con poucos elementos o que saiba completar o universo, é dicir, a comprensión da vida, saberá mirar no baleiro.

O máis veterano contou o de cando se deu conta de que estabamos polo menos en po cósmico, ao ver a cima tan afastada, imposible, e ter a conciencia da nosa pequeñez. Din que fala o silencio.

Cada palabra fregada pola experiencia co aceite do sentido produce no meu cerebro un chispazo que asustaría á neurociencia máis experta.

A lúa sorpréndenos na praia de Itzurun. Hai tempo que a charla terminou, pero os temas de conversación e as ganas de estar cos amigos, non.

Deixaron de falar da morte e saíron cousas máis importantes. A Asociación SOS Himalaya Elkartea, no Val de Nepal, denunciou que necesitan unha axuda para poder levantarse un hospital.