Non sei si está claro: hai máis agresións sexistas ou máis denuncias?
Máis denuncias. O movemento feminista e a sociedade en xeral fixeron un gran traballo nos últimos anos, e como consecuencia diso, as mulleres hanse empoderado e atrevéronse a denunciar máis.
No mundo LGTBI tamén se ouven máis denuncias. É un caso similar.
Si, é igual, pero neste caso aínda se lle engade unha dificultade, xa que denunciar a agresión neste mundo significa que quizá tamén hai que saír do armario. Realizamos un estudo co centro Harrotu sobre o tema e saíron cousas interesantes. Por exemplo, os nenos LGTBI están moi afeitos sufrir violencia e consideran que a agresión é normal, téñena moi asimilada. Isto ocorre con moitas mulleres, pero máis nos casos de LGTBI.
Advírtese aos que veñen de fóra de Sanfermin que o fagan con respecto. A forza ponse no exterior. Ese
sentimento é antigo e o ano pasado polo menos estivo. Faise incómodo aceptar que os seus amigos, familiares e achegados son os agresores femininos. Con todo, aquí non hai máis ataques que noutros lugares. As agresións son xenéricas, a nivel global lexitímase a violencia contra as mulleres porque nos queren subordinar.
Aquela convocatoria que estivo nas redes sociais para ir en negro durante o chupinazo foi discutida e rexeitada.
Nós non nos sumamos a esta convocatoria, pero paréceme lexítimo. É verdade que as agresións tamén existen ao longo do ano e que non só hai que pór o foco nos Sanfermines, pero hai moita xente enfadada e creo que detrás desa proposta había ganas de achegar algo. Non se orientou ben co movemento feminista de aquí, pero non creo que se fixese con mala intención.
Quen fixa os criterios, os concellos ou o movemento feminista?Fanse
de forma conxunta, pero o movemento feminista leva tempo traballando co tema das agresións e ten algunhas liñas estratéxicas. Eles pon un discurso forte e facémolo eco desde o Concello, conseguindo así que se amplíe moito.
“Quero volver só e borracho”. É un dos berros máis repetidos polas mozas.
É xenial! Sempre se nos lanzan mensaxes de medo ás mozas: “Coidado, coidado…”. Educáronnos no medo e as mozas están a dicir que basta, que somos libres e que queremos volver a casa con total tranquilidade.
Como é o Concello en igualdade?
Ten moito traballo por facer. Fixéronse moitas cousas, pero vimos de onde vimos e o feminismo foi para UPN “vade retro Satanás”. O Concello é tamén reflexo da sociedade e como se está avanzando en Pamplona, tamén aquí, pero estamos moi lonxe de ver a igualdade de forma transversal en todos os ámbitos de traballo.
E o Equipo de Goberno?Está
moi avanzado en comparación co Equipo de Goberno da lexislatura anterior. É un goberno bastante feminista, pero á esquerda había un lema clásico “primeiro o comunismo e logo o feminismo”, e aquí tamén ocorre algo así.
E Aranzadi?
Buscamos que todos sexamos iguais, a asemblea é a nosa base, a horizontalidad, pero as tendencias sociais tamén son nosas. Estamos a facer un proceso de reflexión sobre a igualdade e está a ser moi interesante, estou moi contento. Con todo, tamén nos falta xente doutra orixe e iso preocúpanos.
Nun partido de esquerda, os cargos institucionais para unha lexislatura, dúas…?
Aranzadi ten un código ético claro: catro anos e punto. Por tanto, con esta lexislatura acabóuseme a min.
E gustaríache repetilo?
Por unha banda, si, porque ao principio houbo un gran shock na actividade municipal, porque non coñeciamos nada desta institución e xa aprendemos moito. Pero doutra banda, o que aprendemos vai ser moi útil para os que poidan vir despois, porque nós imos axudar.
Si todo tipo de persoas merecen consideración na festa, por que non os animais? Os touros, por exemplo?
Efectivamente, non é lexítimo que no século XXI utilícese o sufrimento dos animais para noso goce. Eu son contrario ás corridas de touros e participei en varias manifestacións contra elas, pero o tema é complexo en Pamplona/Iruña. Eu son o contrario, pero Aranzadi é favorable e, por tanto, non nos situamos como equipo coas corridas de touros. O debate ten que saír á rúa.
Estará Aranzadi nas próximas eleccións municipais?Un
mesmo grupo non pode presentarse, xa que se trata dun colexio electoral e estes só poden presentarse unha vez. Pero haberá algo que represente o noso proxecto.
“Iruñean jaio nintzen 1986an. Publizitatea eta Harreman Publikoak ikasi nituen Opuseko Unibertsitatean, baina era guztietako lanak egin ditut: umeak zaindu, tabernan zerbitzari, saltzaile Landabengo igandetako azokan… eta lau urtez Eguzki bideoak kooperatiban ere bai; ARGIArekin ere izan genituen elkarlan proiektu batzuk. 17 urte nituenetik nabil herri mugimenduetan: Azpilagainako auzo asanblean, Rosa Negra taldean, mugimendu feministaren bueltan edo PAHn. Udaletxean hasi ginenean shock handiko unea bizi izan genuen bertan nola aritu ikasi arte”.
Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]
Udan izandako indarkeria kasuen gorakada batetik, eta hainbat gizonezkok mugimendu feministak antolaturiko ekitaldiak boikotatu dituztela bestetik, Bortziriak, Xareta, Azkain, Bertizarana, Malerreka eta Baztango mugimendu feministek, erakunde publikoen konpromiso irmoa exijitu... [+]
Baionan Loverdose eta Atharratzen Bekat’uros egin den bezala, Oztibarren (Nafarroa Beherea) Debrien Figurak feminismoaren eta transfeminismoaren inguruan antolatutako egunak arrakasta izan du.
Desde o 24 de outubro, Iñigo Errejón foi nomeado xefe de fila de todos os medios de comunicación do Estado español, e o seu nome foi usado até a data, a dereita e esquerda. Conseguiu un ruído mediático moi raro, e parece que o eco vai seguir moito tempo. Agora todos temos... [+]