Non se trataba dunha medida para estreitar forzosamente a relación conxugal, senón dun medio de control de alcoholemia ás mulleres: o home podería detectar no seu alento se bebera viño ou non.

Antes para os romanos (homes) o consumo de alcol e o adulterio estaban totalmente relacionados (só cando os bebedores eran mulleres). Por iso, as mulleres tiñan prohibido o consumo de alcol. Iso controlábano cos bicos obrigatorios e, como o alcoholímetro do seu esposo non sempre era suficiente, a lei esixía a Ius Osculi que os seus familiares tamén tivesen que bicar á súa esposa para confirmar o resultado positivo ou negativo da partida.

Cando o resultado era positivo, o castigo quedaba en mans do marido: malleira, frustración… ou morte. Valerio Máximo afirma que un romano chamado Egnación Mezenio matou á súa muller a golpes por beber viño. E o seu castigo ao xustificalo con esta frase: “Toda muller sedenta de viño pecha as portas á virtude e abre os vicios”. O Vello Plinio explicou que moitas veces as mulleres que beberan alcol eran encerradas nunha habitación onde as deixaban morrer de fame.

Co paso do tempo, a ríxida lei foise acougando e permitiu ás mulleres romanas gozar do pracer de Baco. Pero o non condenar á morte por beber non significaba que estivese ben visto. Pasaron máis de dous mil anos e moitos seguen pensando que as mulleres que beben alcol teñen dereito a bicar ou a facer todo o que queiran.