Teño moitos opositores ao redor, nas oposicións (non nas oposicións, por favor!) inscritos. Moitos deles están de curso en busca dun pequeno título que lles dea unhas décimas para engordar a súa curriculum. E así o fan na análise permanente: Cartóns IT, título de patrón de barco, curso de primeiros auxilios, carné de manipulador de alimentos… O obxectivo é saber sempre papel, non tanto.

Moitos, por non dicir a maioría, veñen aos euskaltegis a buscar perfís lingüísticos; é dicir, a facer exames. En lugar do eúscaro, só queren a sopa de números de letras dos títulos.

Xa sei que algúns dos alumnos que pasaron por “as miñas mans” van ter un perfil, pero nunca van traballar en eúscaro. Triste e penoso. Poida que sáibao, poida que sáibao, nunca o faga.

Ese é o noso panorama: só importa o documento. Que teña un papel! Por tanto, non importa que tan lonxe esteamos de utilizar o declarado.

O fío do mesmo madero é o do presunto máster do presidente de Madrid, Mariano Rajoy. Ademais de destacar o valor esaxerado dos certificados buxán, demostrou que o sistema construído é obvio e patoso. A ciencia non, o título ten peso. Por iso, máis preocupante que unha fraude é a titulitis sucia!