A primavera tróuxome o tema ao nariz. C. traballaba en diversos centros de investigación de Nova York. Bushdid, M. Oh! Magnasco, L.B. Vosshall e A. Un artigo publicado polos científicos Keller en marzo de 2014 no prestixioso “Science Magazine” produciu un gran balbordo. O título dio todo: “As persoas somos capaces de distinguir máis dun billón de cheiros”. En concreto, en lugar de cheirar, din en inglés “Olfactory stimuli”, é dicir: os olfactos. A xente non cría que os seus narices fosen tan potentes...

O doutor G. Ohloff dixo en 1994 Scent and Fragrances: No libro The Fascination of Odors and Their Chemical Perspectives: o cheiro característico da rosa (Rosa spp) xérao a mestura de 275 compoñentes, pero só cheiramos algúns deles. O cheiro da fresa (Fragaria vesca) ten uns 350 ingredientes...

Adóitase dicir que hai cheiros que nos tolean, pero tamén hai outros que aproveitan os cheiros. Kate McLean é a directora do programa de Deseño Gráfico da Universidade de Kent, Canterbury Christ Church, en Inglaterra. O artista converteuse nun gran coñecedor grazas aos mapas de cheiros de moitas cidades de todo o mundo. Os principais cheiros de Edimburgo son os de cervexa, céspede, mar, tendas de patacas fritas e cerdeiras en flor (Prunus spp). Singapura frangipani loren (Plumaria spp) e jasmina ou bidueiro (Jasminun ifficinale). a madeira e o viño quente de Taillín. O piñeiro de Kieb invadiu os cheiros da alegría. Incenso de Amsterdam (Sacra Boswellia) e alimentos.

Tamén realizou un mapa dos cheiros de Pamplona, no proxecto Mapamundistas de 2014. Fora á Cidadela, ansioso, a olfatear a herba, as árbores e o aire da montaña. Si fose a dar un paseo até a montaña, que mapa faría?