Sidra Möet & Chandon
Terminan os curiosos días interanuais, os que se comen e beben das emanaciones da terra. Comerei do mellor ao mellor. Supostamente. Botellas de cava e champaña pesadas son fáciles de bailar. Aínda que hoxe en día son de todo tipo, antes era a sidra do outro barril. Cando a elección de Xanpain era escasa, o Möet & Chandon da xorda “Champagne” tiña unha fama extraordinaria.
Bernardo Aurkia Lizarribar, natural de Leaburu, exerceu de sacerdote en Sara durante anos. Amante da música, amaba o rebote, sen dúbida, e sempre que podía viña a Zubieta cando o equipo de rebote de Sara ía disputar algún partido. Despois de xogar, ao final do partido, os leóns reuníanse na sidrería de Aizpurua, á beira da praza de rebotes. O meu pai, fillo de Joxepa, acórdase perfectamente do que dicía Don Bernardo cando bebía un grolo de sidra: “Isto é mellor que Möet & Chandon” ou “Non hai tal Möet & Chandonik”. Tamén lle gustaba a sidra.
O industrial vai ser totalmente a champaña M&C, que segundo din produce e vende 26 millóns de botellas ao ano. Con todo, hoxe serán poucas as sidras vivas e potentes que excedan a champaña. As sidras que se elaboran nos fogares para un mesmo, para non vender, tamén teñen cada vez máis unha forma de sidra industrial.
No mundo da sidra chéirase un futuro prometedor. A maioría das sidras presentes no mercado proceden de sidrerías de renome moi coñecidas. Industriais, quero dicir. Estas sidras teñen difícil gustar a Don Bernardo. Hai moitas razóns: a posibilidade da mazá é curta, a propia organización da produción industrial dificulta a elaboración dunha bebida da máxima calidade, o mundo da sidra non está adaptado para crear e promocionar calidades diferenciadas.
Con todo, a xente traballa pola súa conta nesta actividade: cultivando as sidras especiais do futuro. Para que logo poidan pisar champaña.
O día excede a noite co equinoccio de primavera. Este ano ocorreu o 20 de marzo, ás 22:59 horas, abrindo a porta da primavera. O prefixo Eki significa o mesmo. Até entón a noite fora máis longa. O día e a noite tiveron doce horas. Desde entón o día alárgase e a noite... [+]
Hai moito tempo que o tempo está na nosa liña, pero o clima é relativamente recente. Non hai que aclarar demasiado o que é o cambio climático. Explicar que é a paisaxe si é unha necesidade máis vermella. Está en plena actualidade organizar conferencias, mesas redondas... [+]
É o momento de recoller os froitos e polos en camiño ao lagar. Pera (Pyrus communis), mazá (Malus x domestica), uva (Vitis vinifera)... Parece un camiño curto e rápido, pero hai que traballar unha chea de rodeos e as súas variantes ata que o froito se converta en mosto e... [+]
No País Vasco a agricultura é a historia da colonización permanente. Como en todas partes. Antes non se cultivaba a terra; antes non se sementaba a colleita; gozábase do que antes non se comía. Trouxérano todo doutra parte. Moitas destas historias foron escritas polos... [+]
Volvendo aos viños que se elaboran cos cultivos, a madreselva esquerda (Humulus lupulus) é conservadora e agregadora de cata amarga. A unión de cultivos e madreselvas produce moitos sucios chorros, especialmente nos países da cervexa. Un amigo acábame de explicar as... [+]
Na nosa casa coñecémolo co nome de madreselva (Humulus lupulus). De feito, traballouse a torto e a dereito nas ribeiras do río do noso país, coincidindo coa expansión da cervexa. Aprendemos que se lle chama tamén lagosta, cervexa, cervexa, verruga e herba á esquerda... [+]
A primavera tróuxome o tema ao nariz. C. traballaba en diversos centros de investigación de Nova York. Bushdid, M. Oh! Magnasco, L.B. Vosshall e A. Un artigo publicado polos científicos Keller en marzo de 2014 no prestixioso “Science Magazine” produciu un gran balbordo. O... [+]
