argia.eus
INPRIMATU
A galleta da Duquesa e do pobo
  • Nacemento 23 de xaneiro de 1874. A gran duquesa María Aleksandrovna, filla do tsar Alexander II de Rusia, e o príncipe Alfred de Inglaterra, duque de Edimburgo, cuarto fillo da raíña Vitoria, casaron no Palacio de Inverno. Baixo o pretexto da voda do ano, dous pasteleiros ingleses, James Pee e George Hender Frean, prepararon unha nova galleta e déronlle o nome do seu pretendente ruso: Marie biscuit.
Nagore Irazustabarrena Uranga @irazustabarrena 2017ko abenduaren 06a
Errenterian egiten ziren Maria Olibet gaileten iragarkia. Juan Ramón Jiménez Nobel saridunak oso gustuko omen zituen.
Errenterian egiten ziren Maria Olibet gaileten iragarkia. Juan Ramón Jiménez Nobel saridunak oso gustuko omen zituen.

O novo caramelo foi creado especificamente para tomalo con té de cinco, xa que até entón as galletas que consumían a diario tiñan unha desagradable tendencia a mollarse e desfacerse inmediatamente. Pola contra, Peek, producido pola compañía Frean & Co, mantíñase digno e crujiente nos sumidoiros. O produto xa estaba listo antes da voda, pero necesitaban unha boa publicidade para cegar aos consumidores británicos. Non era o primeiro caramelo que tiña o nome dunha persoa coñecida da época; réinaa Vitoria, o príncipe Albert ou Garibaldi tamén tiñan as súas galletas. Así, en relación coa familia real, o produto tivo un camiño máis fácil no mercado británico, primeiro, e máis tarde no estranxeiro.

Unha versión errónea sobre a orixe das galletas María estendeuse durante moito tempo: Que foron inventados polo español Eugenio Fontaneda e deulles o nome da súa neta María. Pero as primeiras galletas María que se consumiron en España foron producidas polo propio Peek & Frean. Con todo, as galletas importadas eran moi caras, 5,5 pesetas o quilo.

As primeiras galletas María do Estado español foron producidas en Gipuzkoa, na localidade de Olibet, en Errenteria. A fábrica, fundada en 1886, contaba con taladores mecánicos, laminadores e os primeiros fornos de cadea do Estado. Así, o prezo baixou á metade, a 2,5 pesetas o quilo, pero aínda era un produto de luxo. Polo menos para o escritor Juan Ramón Jiménez. A escritora e lingüista Zenobia Camprubi, no exilio, escribiu ao editor Juan Guerrero Ruiz: “A maior sorpresa J.R.rentzat serían as galletas María Olibet, que sempre as considera lendarias e inaccesibles”.

Máis adiante, Artiach e Fontaneda, fundados en Bilbao en 1907, comezaron a facer Marías. Pero o verdadeiro empuxe das galletas, ao abrigo do franquismo, produciríase unha vez terminada a guerra do 36. Na década de 1950, a sobreproducción de fariña e azucre destinouse á industria dominante de Castela-A Mancha, principalmente Palencia, e o réxime quixo converter a María nun dos símbolos da recuperación económica de España.

Pero o fenómeno María tamén se estendeu a outros países, a medida que o custo se foi abaratando. Actualmente prodúcense en máis de 40 países do mundo. E por apelidos, case todos teñen o nome da gran duquesa: María, Marie, Marietta, Mariya, Mariebon, Mariakaje, Mariekekekekekekekekeks...