O fallo na postura corporal pode vir dos ollos, pés, boca ou oídos, polos que enviamos a información ao cerebro. A información pode ser axeitada ou inadecuada; por exemplo, o que ten un ollo vago e o outro forte envía ao cerebro información falsa da realidade. Si non se traballa o problema, o cerebro adaptarase a esa situación, pero non será unha situación normal e iso terá consecuencias noutra parte do corpo. Así nolo conta a optometrista Teresa Olabarria Ruiz: “Os síntomas que sentimos no corpo xeralmente teñen a súa orixe noutro lugar”.

Sensacións de inestabilidade, mareos, vertixes, lumbalxias, dores de cabeza, post-traumatismos e dores musculares son algúns dos síntomas que se poden sentir cando o sistema postural está desequilibrado. Olabarria afirma que médicos, neurólogos, radiólogos, otoneurólogos ou oftalmólogos poden ver corpos sen problemas se non traballan a posturología. E que unha vez recibido un tratamento para difuminar a dor, cando volvan aparecer os síntomas, o problema deberá ser abordado por outros profesionais: “Vai ser o momento de analizar a actitude corporal.

Estes profesionais poden pertencer a diversos ámbitos. Olabarria falou desde o punto de vista da optometría, pero tamén contou que interveñen podólogos, dentistas e otorrinos: “Primeiro temos que saber de onde parte o desequilibrio, porque a orixe pode ser diferente. Si vénlle dos pés, traballará co podólogo, pero se lle vén dos ollos, co optometrista”: Dinos que moitos dos que se achegan ao olabarria son doutros especialistas. “Entender que temos todo conectado é a clave da solución. Tamén é importante coñecer os puntos de vista e as elaboracións doutros especialistas”.

Lentes posturales

“Como dixen, eu traballo desde o sistema visual, desde os ollos”, di Olabarria. As solucións anteriores son as terapias visuais ou as gafeñas posturales, ou as terapias visuais con gafeñas posturales.

“Unha lente pode servir para achegar ou afastar algo e facer máis ou menos grande. Pero o obxectivo destas lentes non é iso, porque non ten por que ser un problema de visión”, di. “Si o eixo vertical do corpo está movido á dereita, os prismas lograrán moverse cara ao outro lado ata que o eixo se desprace cara ao centro e, desta forma, lógrese o equilibrio. No caso dos pés é máis fácil de entender: ao pór adóitelas interiores nos zapatos cambia a forma de pisar e estabiliza o corpo. Coas lentes faremos o mesmo pero cos ollos. Enganaremos ao cerebro para que o corpo se sitúe correctamente”. Nalgúns casos, explicou que as lentes son suficientes e noutros se necesitan gafeñas e adoites internas. Ou o aparello dental.

Olabarria puxo un exemplo práctico de eficacia: “A un cliente, de pé, pedinlle que puxese a perna esquerda nunha balanza e a dereita noutra. O seu corpo pesaba 20 quilos menos no da esquerda. Díxenlle que pechase os ollos e o piso equilibrouse. O problema está claro neste caso”. Esta persoa buscou unha solución a través das súas gafeñas posturales.