E esta noite, seguindo unha desas bebidas, temos unha desas longas rutas: Iremos cara ao Rin. Está nun dos puntos máis históricos dese río, no idioma dos seus habitantes, Strossburi, que para nós é Estrasburgo. Imos á zona do hospital ou hospital principal. Chegamos a unha dobre porta polo flanco dunha escaleira que se atopa a bastante altura nun ángulo dun edificio administrativo. O que imos atopar tras esta porta, unha vez que entremos na caverna do sotano, que é unha catacumba, é histórico.

Trátase dunha adega construída en 1395 e si, guerra tras guerra, que permaneceu en pé até hoxe. Alí hai enormes barrís, a maioría dos dos séculos XVIII e XIX, un de 26.080 litros é de 1881 e un lagar espectacular de 1727. Alí atópase o viño máis antigo da barrica de madeira coñecida nalgún lugar: detrás dun enreixado, unha barrica de 450 litros que di 1472. A barrica está chea, é dicir, ten 545 anos. Si co paso do tempo o viño faise bo, isto será unha delicia. O viño branco é o máis apreciado destes países. Ao parecer, o elixir só foi degustado en tres ocasiones: En 1576, en 1716 e en 1944, durante a Segunda Guerra Mundial, a cidade foi liberada.

Na adega instalouse un pequeno museo e vendeuse viño, segundo dixéronme, de boa calidade. Algúns vinicultores alsacianos teñen permiso para criar o seu viño nesa adega, e ese é o viño que venden, e din que é o mellor do mundo... Contan con 150.000 botellas e o diñeiro que obteñen destínase ás necesidades do hospital.

Din que o camiño de ida é difícil. Chegarei un día a preguntarlle, e beberei o viño do ano e contemplando o barril de 545 anos queimarame a envexa.