Eses xuíces, que pensan que o da Torre de Babel foi un castigo que nos impuxo o Diaño e que teñen que rescatarnos e levarnos á súa lingua paraída.

Eses xuíces, aos que lles gusta falar en cristián, a nostalxia do vello panoco é tan misteriosa como as dogmas da relixión.

Estes xuíces, cuxo concepto de cooficialidad de dúas linguas consiste en establecer unha xerarquía entre ambas.

Estes xuíces, que non teñen que saber nada da lingua cooficial do nivel 2, fóra de como encadear esta lingua a unha categoría legalmente dominada.

Eses xuíces, para quen os que facemos da educación secundaria cooficial somos talles vestixios vivos do feudalismo, eses servos aínda, unidos á mantenta á gleba.

Estes xuíces, que exercen o cargo de discriminación ante calquera intento de conseguir unha cooficialidad equivalente á de primeiro nivel que asumen á lingua cooficial de segundo grao.

Xuíces que estiman que as relacións laborais na administración pública non teñen por que referirse a unha lingua cooficial de nivel 2, aceptando a condición do seu coñecemento, como máximo, para relacionarse cun sentimento paternalista de incalculable alcance e de maior corazón cos cidadáns pobres.

Xuíces para os que os falantes da lingua cooficial de segunda somos cidadáns de segunda.

Xuíces que só entenden o bilingüismo cooficial desde a atalaia da lingua hexemónica.

Xuíces para os que o bilingüismo cooficial non é máis que unha penosa traba no cumprimento do seu sacro servizo de xustiza.

Estes xuíces, cuxo deber civilizador estriba en facer que nos asimilasen as vantaxes do seu único idioma cooficial, como aos gansos o millo, a nós os embudes de leis.

Xuíces para os que os falantes da lingua cooficial de 2º non somos máis que rebeldes caprichosos e desvergonzados.

Eses xuíces, cuxo único mérito literario consiste en argumentar, até o punto de que nos seus textos aparezan os insuperables mestres da criptomoneda, na única lingua cooficial “que todos entendemos”, que dicir non.

Estes xuíces, pouco sofisticados nos seus sofismas monolingües a favor da cooficialidad jerarquizada do bilingüismo.

Estes xuíces, quen cubrisen cos seus togas negras ao cadaleito da lingua cooficial de 2ª división, lamentando unha nova lingua morta.

Estes xuíces, cuxo tema gris cerebral é tan opaco como a redacción de considerandos e argumentacións no domicilio das súas sentenzas.

Eses xuíces, cuxo coñecemento da sociolingüística en bilingüismo é tan escaso como o seu sentido da xustiza.