O meu fillo vén cun teléfono e móstrame as súas fotos: a súa cara como adolescente, o seu avó, a que tería si fose unha nena. A aplicación chámase FaceApp. Ofrece diferentes opcións tocando a pantalla. Retratos tan artificiais como os dos robots. Que non existen na realidade. Rostros fantasmais. A min asustáronme e a el, rindo.
Que lle diría ao seu fillo que lle expresase o meu malestar? Poida que nunca chegue a ser avó? Que non se sabe de antemán cando nos imos a morrer? Porque me fixeron pensar na morte as fotos que me ensinou. Unha cousa é o carácter espectral que ten a imaxe de algo ou alguén que desapareceu hai moito tempo. Non en balde dise que quedou inmortalizado, eternizado. E outro, totalmente diferente, con imaxes de futuro, que prometese o futuro e negase a posibilidade da morte. Ou non? Por que non podo rirme do xogo? É un xogo. E esta é unha das posibilidades que ofrece a aplicación: un amplo sorriso na cara que expresaba algo máis. Creo que é o filtro máis axeitado para min, xa que teño poucas fotos que sorrir. Estamos salvados esas especies raras, sospeitosas, desa clase?
A necesidade de sorrir nos retratos é relativamente recente. Antes non se facía. Por iso tamén a figura de Mona Lisa é tan especial, e ela tamén ri del. As caras non sorrín nas pinturas de Rembrandt nin Velázquez. Hai que ter en conta que non había dentistas e que os dentes non serían as partes máis visibles da cara. Nos retratos de fotógrafos do século XX tamén son escasas as alegres bocas, poucas veces atópanse nos motivos de August Sander ou Dianne Arbus. Pero somos do século XXI, de acordo. Inventamos selfies e smileys. Así, un artista británico ha entrado recentemente no Rijksmuseum de Amsterdam cun Smartphone con FaceApp instalado e transformou os seus modelos en pinturas e esculturas. Eran demasiado serios, dicían. A súa idea xenial ha tido moitos seguidores e imitadores. Para iso está a aplicación, para que sexamos máis alegres do que somos? Só co dedo?
Sabemos que a distorsión da realidade –e a falsificación– atópase na base mesma da fotografía. As fotos sempre foron un misterio, unha ilusión. Os que pensaron na fotografía escribiron sobre a agresión, a perversión e a perversión que fixeron ao que foi retratado. Os efectos tamén son de principio a fin, cando a fotografía era un documento de consolidación da realidade. As primeiras técnicas esixían unha longa exposición e os movementos durante ese tempo producían un efecto pantasma. Ás veces involuntariamente, outras intencionadamente.
Ouvín que esta aplicación de FaceApp é unha aplicación para aburrirse rápido. A súa diversión de ofrecer é breve. Porque os resultados son sempre moi parecidos. E polo momento, non queremos crer que todos teñamos a mesma imaxe un día. Variacións duns poucos clons. A metamorfose que provocan os filtros é tan superficial que queda tan lonxe de tocar nada do que hai dentro, é tan insignificante! Talvez sexa iso o que máis me asustou ao ver a colección de fotos que me ensinou o meu fillo: a propia baratidad do truco. Tranquiliceime. Non é que eu sexa demasiado serio, senón que prefiro os xogos que dan para moito tempo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 19 de setembro a maioría do Parlamento Europeo votou a favor de: "Que sexan inmediatamente levantadas en territorio ruso todas as restricións impostas ao uso de sistemas de armas concedidas a Ucraína", engadiu. En termos correntes: "Lanzade mísiles de longo a toda Rusia." Este... [+]
Nalgúns territorios do País Vasco o eúscaro é oficial, noutros oficial ou negado segundo o meridiano e, pola contra, si imos cara ao norte, tolerado (non oficial).
Nos últimos tempos, algúns tribunais ditaminaron que os funcionarios públicos non teñen que ter... [+]
A empresa Val de Odieta e a súa filial (HTN) levan anos tentando ampliar as súas instalacións en contra de todas as regulacións que a administración está a aplicar. Unha sentenza xudicial permitiu que o número de animais estendésese até 7.800 cabos de distintas idades... [+]
Estamos a falar de Sánchez, do caso que nos sacudiu o pasado venres. Defendemos a liberdade de expresión, mesmo cando se fan declaracións que non nos gustan. Esta liberdade leva a responsabilidade de expresar ideas baseadas en opinións razoadas e en datos contrastados, e non... [+]
A pesar de todos os clamores e campañas, leis, normas, plans e orzamentos, mecanismos de protección e máquinas punitivas, os casos duros e as condutas malvadas seguen enchendo os informativos, tanto de goteo como de ballón, as accións de protesta, as manifestacións e as... [+]
Acabamos de aprender que a empresa de barcos de mil colorees creada polo señor Earl Tupper en Orlando (Florida) en 1947 vai ao río subterráneo, en perigo de extinción. Parece que o plástico ten grandes concorrentes, por exemplo, o das transaccións en liña ou o dos... [+]
O caso de Gisèle Pélicot mostra un problema que vai máis aló das violacións: a complicidade dos homes ante a violencia machista. O preocupante non é só a agresión, senón o silencio dos homes que, sabendo ocorrer, decidiron non denunciar a situación. Ese pacto de... [+]
Hoxe en día, todas as xerarquías que se construíron no noso mundo son o resultado dun proceso de colonización mundial. Estas xerarquías globais de dominación están formadas por outras xerarquías máis específicas entrelazadas, é dicir, clásicas, étnicas, estéticas e... [+]
Coñecemos a fraude a partir dun estudo de redoblación. Os organizadores da Copa América de vela que se está celebrando en Barcelona publicaron un vídeo no que fallan as audiencias e os visitantes. O tema está a ter unha relevancia social e política notable, xa que estes... [+]
Fun un deses mozos que pasaban horas fronte ao computador. A través de Internet, descubriu o pensamento doutras persoas e culturas do mundo, a música e os medios audiovisuais. Naqueles tempos non era tan habitual ter un dispositivo conectado a Internet e estabamos fronte á... [+]
Hai temas que non podo mirar no momento. Non sei si pásalles. E non podo mirar sen pasar, porque teño a impresión de que non me afogarán tanto como poida, e ademais do feito, as letras do acontecemento pisan a alguén que xa era débil. E creo que non é a primeira vez que... [+]
Chegounos un novo alumno ao colexio. Vén de Irlanda. A nai de Bilbao e o pai irlandés de pura raza.
A nena non sabe euskera pero fala perfectamente castelán. O profesor sácao á lousa para que se presente aos seus novos compañeiros e, unha vez terminado, quen queira... [+]
A teoría do inverno nuclear Paul J. Foi o resultado dunha investigación publicada en 1982 por Crutzen e John Birks. Segundo este estudo, "as explosións nucleares e os incendios subseguintes liberarían á atmosfera grandes cantidades de hollín, po e cinza, causando un... [+]