Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

O suicidio de Storni

Poema antologia. Alfonsina Storni. Susa, 2017
Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

Traducida por Uxue Alberdi, o número 20 de Munduko Poesia Kaie é deses círculos. Poemas de amor, de desesperación, de felicidade, de morte. “Pasas polas miñas veas. Sinto desfallecido deslizándome. Apoio os meus dedos nas arterias das tempas, do pescozo, dos puños, tratando de palparche”.

Os Stornit foron emigrantes suízos en Arxentina. Así foron os de orixe suíza no país suramericano: O arquitecto Francisco Righetti, o actor Myriam Stefford, Juan Imhoff, cuarto no Mundial de Rugby 2015. Tamén dous presidentes da República: Pellegrini, Kirchner.

O pai Storni viviu atrapado polo alcol e morreu mozo. Recitadores de barrios pobres, oradores excelentes, catedráticos, a poesía de Afonsina pisara as alfombras e os solos de terra. A inquietude do rosal puxo moi ben á ópera prima de 1916, na que as mulleres con conciencia inquietas, desempregadas e nai matrimoniais, convertían en argumento precisamente a vida mesma, o novo capitalismo: “Casas aliñadas, casas aliñadas,/ casas aliñadas./ Cadrados, cadrados, cadrados / casas aliñadas./ A xente xa ten a alma cadrada,/ as ideas aliñadas/ e o ángulo nas costas”.

E o corpo convertido tamén en campo de batalla, Storni cantou ao amor non romántico, non rosa, senón natural e, á fin e ao cabo, clásico: “Velaquí que che collín polo pescozo, [Eros]/ na beira, as frechas da túa bufarda/(…)/ e ben envolvidos nos nocellos de ouro/ atopei un lazo que dicía: sexo”.

Todo isto fai modernista a Afonsina Storni? É unha maneira de dicilo. É unha forma de desactivar Storni. O lapicero, que a el pareceulle un “canón pequeno e forte”, utilizouse para dicir que Afonsina Storni foi un ser sensible modernista e afectado de neurosis, unha ovella perdida na área, outra icona daquela Arxentina que estaba en pleno pulmón. O suicidio o mesmo: En 1935 diagnosticóuselle un cancro de mama e en Mar da Prata morreu tirando a cabeza ao océano. Pódese facer unha idolatría por aí, porque deixou a nota. Ou se pode unir á morte de Horacio Quiroga facendo un exercicio de machismo máis. Ou máis ben pódese dicir que era dos que crían que era de cada vida e ler este fermoso libro na súa saúde, como se le nas obras dos grandes libertadores.

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Interésache pola canle: Iritzia
2024-11-27 | Mikel Zurbano
Trumpkonomía

Non é tarefa fácil definir o que traerá o novo mandato de Estados Unidos no ámbito económico. O eixo da nova estratexia económica será a peculiar unión entre o liberalismo e o proteccionismo para o sector exterior. A pesar do que ocorreu en Estados Unidos de forma... [+]


Tecnoloxía
Porque recibir é dar

A evolución que tomou Internet nos últimos 15 anos, unido ao seu modelo tecnolóxico e de negocio, fainos pensar que é unha ferramenta para incrementar os peores aspectos da humanidade. En todo o mundo creáronse axentes que non están satisfeitos con esta idea. Traballan... [+]


Materialismo histérico
Quero convosco

Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]


2024-11-27 | Mati Iturralde
Lémbroos

En 2006, Baltasar Garzón, entón xuíz estrela, sufriu unha especie de revelación e redactou unha práctica que garantía os dereitos dos detidos por terrorismo. O mesmo xuíz viu pasar pola súa sala a centenares de detidos incomunicados, moitos deles con evidentes signos de... [+]


2024-11-27 | Castillo Suárez
Da perseveranza

Son un dos máis bonitos recordos que teño no corazón. Naquela época estaba a facer Filoloxía Vasca e fomos a unha sociedade de Arbizu a un concerto de Ruper Ordorika. Alí estaban Rikardo Arregi Diaz de Heredia e Juanjo Olasagarre. Non me atrevín a dicirlle a Arregi que... [+]


Lúa de Valencia

Recentemente, ante a pregunta sobre en que consistía a emerxencia climática, un científico deu a excelente resposta: “Mire, a emerxencia climática é esta, cada vez ves no teu móbil máis vídeos relacionados con fenómenos meteorolóxicos extremos, e cando te dás conta,... [+]


2024-11-27 | Cira Crespo
Terra das bruxas

Dise que Simone de Beauvoir escribiu que o opresor non sería tan forte si non tivese cómplice nas liñas do oprimido. A min paréceme moi normal... Que queredes? Cando estás pisado, tamén é comprensible que queiras mellorar a túa condición, e para iso é moi útil ofrecer... [+]


O noso corpo é un campo de batalla

O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]


O esencial é a xente

Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]


Néboa

Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]


Para vivir en eúscaro, a República do Euskera

Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]


2024-11-22 | Andoni Burguete
Cando a sede de lucro afoga

O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]


Alegamos en contra do Plan Enerxético de Navarra que non planifica

A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.

Na lectura da... [+]


2024-11-22 | Joan Mari Beloki
A Rusofobia antes e agora (II)

Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]


Eguneraketa berriak daude