Ana I dános a coñecer unha voz narrativa contemporánea. Tradutores Morais en colaboración coa editorial Pasazaite: Hassan Blasimek (Bagdad, 1973) A voz literaria materializada na premiada colección Cristo iraquí (The Iraqi Christ, 2013). Esta colección é unha caixa de cornos de narración e de redes vocais, xa que dentro de cada narración as historias bifúrcanse até adquirir a forma dun labirinto. Aínda que non se faga explicitamente, en Cristo Situado suxírese que existe un marco narrativo que reúne todas as narracións, polo que se lembra a arquitectura da colección Mila gau eta bat gehiago.

Na primeira narración, no Canto das Cabras, nárrase a historia da Radio da Memoria, unha radio creada co obxectivo de derrubar ao ditador e falar do pasado.As súas historias, na súa propia voz, púxose en marcha un programa de radio, chamado a concurso, que contou a mellor historia. As seguintes doce narracións poden interpretarse con este singular concurso, evocando historias do pasado, con fluidez verbal...

As narracións están repletas de ecos dunha genealogía bélica: A guerra contra Kuwait, o fin da ditadura de Sadam Husein, a intervención do exército estadounidense. Por suposto, o escenario son as feridas que provocan: exiliaciones, explosións, acosos, violacións, mutilaciones, aforcados… Neste ambiente de violencia crúzanse a imaxinación e as historias (como Xerezade, os protagonistas teñen historias co truco de sobrevivir); o espanto, o horror e o terror que provocan eses ecos históricos crúzanse co misterio, a sorte, a fantasía, as alucinciones, as bancadas…

Hassam Blasimek lévanos en todo momento aos espazos fronteirizos para imaxinar un mundo sen causalidad: entre soño e realidade, entre imaxinación e relixión, entre morte e vida… sitúa aos personaxes. Estas zonas fronteirizas permiten actuar sobre os límites da humanidade, pero tamén representar as colisións fronteirizas. Ás veces son fronteiras xeopolíticas históricas (por exemplo, lévanos aos campamentos de refuxiados ou nos presenta a un protagonista que tivo que emigrar a Finlandia); e outras veces refírese ás fronteiras culturais e literarias (entre outras cousas, utiliza a metaliteratura para referirse ás relacións de desprazamento entre Oriente e Occidente).

Estes elementos dan unidade á colección, pero, ao mesmo tempo, o escritor creou unha arquitectura narrativa propia, e cada narración convídanos a explorar máis no labirinto.