Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

A voz de Amazigh

  • O 10 de febreiro celebrouse no Hika Ateneo de Bilbao un recital de música e poesía de Amazigh en solidariedade coa sociedade do Rif
Argazkia: Dabi Piedra

27 de febreiro de 2017
Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

O Hika Ateneo de Bilbao converteuse no punto de encontro dos Amazigh que viven en Euskal Herria. Moitos deles, ou os seus pais, viaxaron até nós pola rexión de Rif, no norte de Marrocos. Ao redor da música e a poesía, os rifeños organizaron unha gran festa. Pero o acto tamén tivo un novo propósito: Ante o trato que lles dá o Goberno, protestan no Rif e expresaron a súa solidariedade coa xente da zona desde Bilbao.Para
o público sen orixes do Rif, aquela velada foi unha oportunidade para coñecer a linguaxe e as expresións artísticas doutra cultura. Moitos Amazigh viven entre nós e apenas sabemos nada sobre eles! O acto do Hika Ateneo mergullounos tanto nas súas celebracións como nas súas loitas.
“A nosa cultura é a cultura da resistencia”, explica Hafid, un dos organizadores do programa: “En Rif hai loita política, social e cultural, non nos recoñecen os dereitos fundamentais”. As forzas de seguridade mataron a un mozo pescadero na máquina de cortar lixo e a situación desbordouse. Os cidadáns protestan a miúdo todas as semanas e os militares tomaron a rexión dunha maneira asfixiante. “É un levantamento organizado pero pacífico”, di Hafim, “só piden cousas básicas,
xa que Rif é o lugar máis marxinado e empobrecido de Marrocos”. O Hika do Ateneo era tamén un acto conmemorativo do aniversario da morte de Abd-o-Krim, un dos impulsores da curta República do Rif. Por iso, xunto ao escenario, había un retrato do líder que se enfrontou aos poderes francés e español. Abaixo, as bandeiras da República do Rif e do País Vasco. E tamén o símbolo amarelo, verde e azul do pobo amazigh: colgado na parede, nos gorros dos
oíntes… Os artistas subiron ao escenario. Primeiro foi a quenda do cantautor Ahmed Akean. Akean naceu na o-Hoceima, pero actualmente vive en Europa. As súas alegres melodías e as súas letras comprometidas foron acollidas con gran satisfacción polo público. Aínda que non comprendemos o Amazigh, a pesar dos berros e aplausos da xente, parece que é un artista apreciado na zona de Akean Rif.
Despois, Fikri Tizakrine subiu ao escenario para recitar poesía. Púxose a traballar humildemente, cos poemas escritos nun caderno ordinario. A medida que avanzaban as frases, o ambiente foise quentando. Non entendemos as palabras, pero si as sensacións que había debaixo.
Os seguintes protagonistas foron catro novos. Non son rifeños, pero si doutra rama do Amazigh. Agora viven en Barakaldo e decidiron organizar un grupo. A través das ferramentas tradicionais, sobre todo a percusión, traballan as melodías traídas do seu pobo. Tamén cantaron en amazigha.
A noite prolongouse entre música e proclamas. Prohibíronlles o idioma aos amazighs do Rif, non teñen unha educación á súa medida e tampouco teñen medios de comunicación. Por tanto, a música é o medio de transmitir os seus sentimentos, preocupacións e reivindicacións. “A música axúdanos a difundir o noso patrimonio cultural e social”.


Interésache pola canle: Poesia
Ruídos corporais
"Vivo nun conflito entre o orgullo e a vergoña"
Aínda que pareza que a arte e a ciencia poden estar moi lonxe, a ambos lles gusta Maider Mimi (Maider Triviño), científica e artista (Aretxabaleta, Gipuzkoa, 1997). Dedícase á investigación, o teatro, a música, os monólogos, a poesía e moitas outras cousas. A través... [+]

2024-10-15 | Julene Flamarique
Jon Kortazar obtén un poema inédito de Gabriel Aresti
O 14 de outubro cumpríronse 91 anos do nacemento do escritor bilbaíno, que faleceu en accidente laboral.A familia Zubiri Moragues entregou ao catedrático da UPV/EHU Jon Kortazar unha fotografía do poema e escritor Errota gorria. O catedrático asegurou que o poema, até agora... [+]

Rakel Pardo Pérez (C.
"A clave está na pregunta, na pura pregunta"
Rakel Pardo Pérez (Urdazubi, 1995) recorreu á base que compartimos ti, eu e todas as persoas que nos rodean para centrar o seu primeiro libro de poesía: a humanidade. Que significa ser humano? Que nos dá existencia e que podemos facer co que nos foi dado? A interacción... [+]

Chamada para que se someta

A primavera adoita ser unha promesa dun nariz invernal fría e que pode vir tras a aterraxe, e foi anotada en varias ocasións para que se someta ao soño. Promesa, con todo, nunca é unha primavera segura nun terreo en ruínas. Non polo menos si falamos de cambio ou, en... [+]


2024-05-23 | Cira Crespo
Crónica contra a presbicia
O 22 de maio, Edu Zelaieta deu unha posta en escena especial Presbizia axudounos (Pamiela, 2024) á presentación do seu último libro de poemas. Visitou a praza da Virxe Branca de Vitoria-Gasteiz, dentro do festival de poesía Poetak en maio, da capital alavesa.

O mar que nos protexe

Abrimos o libro de poemas de Oihana Jaka e atopamos dúas ofertas. Un pai e outro fillo. Cabe destacar pola súa relación directa cos poemas que atoparemos. O libro estrutúrase en

tres partes: Hamaika urte, Hamaika hilabete eta Hamaika egun. O número once tamén é unha... [+]


Beñat Arruti gana o VII concurso de poesía Donostia Kultura
A editorial Balea Zuria publica en xuño a primeira obra literaria de Arruti: Arqueoloxía na carne.

2024-03-13 | Castillo Suárez
Autocompracencia

Yolanda Castiñeiro foi entrevistada desde que recibiu o Premio Nacional de Poesía de España. A cabeza de fila dun deles chamoume a atención porque dicía que o segundo máis difícil que fixo é gañar o premio. E enseguida empecei a buscar o que para el foi o máis... [+]


2024-03-04 | Cira Crespo
PEQUENOS EUROPEOS
Sobre a riqueza lingüística (II)

Hai uns anos escribín un pequeno libro sobre Tene Mujika, que se chama Udazken argitan. Cando empecei a facer ese ensaio biográfico, atopeime co noso protagonista de hoxe, o señor Watson Kirkconnell. En 1928 Kirkconnell publicou un bonito libro de antoloxía European Elegies,... [+]


2023-10-06 | Estitxu Eizagirre
Josebe Branco Alvarez "Rumiando. O autor do libro "As ovellas fixéronme pastor"
“No libro recollín o testemuño das nosas inquietudes, alegrías e realidades como pastores”
Como inflúen na vida cotiá da muller pastora vasco-galega que vive no campo a media hora do coche? Emerxencia climática, capitalismo pintado en verde, selvicultura, migración, precariedade, movemento vegano, sistema alimentario... Josebe Branco recolle no día a día do... [+]

2023-06-12 | Jakoba Errekondo
Agricultura estelar e bruma
En 1966 o gran Andima Ibiñagabeitia Idoiaga publicou a tradución Unai e as cancións de campo (Bucolicon voluto e Georgicon libri), Virgilio (a.C.). 70-19) recollendo na súa totalidade as obras dun dos poetas latinos máis soados. O tradutor realizou un enorme esforzo para... [+]

Descobren novos poemas de Arnaut Oihenart
O investigador da UPV/EHU Gidor Bilbao atopou na biblioteca de Grenoble un exemplar do libro Cobla Berriae, con catro páxinas máis que a biblioteca de Baiona. Alí están as novas estrofas e poemas que até agora non coñeciamos.

2023-03-31 | Castillo Suárez
Despoboado

Non recordo a quen lle escoitei que a finais de mes só se pode chegar a escribir poesía, si a poesía non é a súa forma de chegar a final de mes. A poesía, afortunadamente ou por desgraza, sempre estivo na periferia do sistema literario e da industria cultural. En calquera... [+]


2023-03-28 | Edu Zelaieta Anta
Estruturas sólidas

Juan Margarita fusiona arquitectura e poesía. Os cales lle preguntaban pola relación entre ambas as disciplinas, na crenza de que a unificación destas dúas prácticas era excepcional. Nestes casos, ela respondía que ambos os ámbitos tiñan grandes similitudes, xa que para... [+]


2023-02-21 | Iñigo Satrustegi
Penseino

Despois de ver a palabra, pensei escribir así a crónica. Pensei, por que [pausa] recitar [pausa] é [pausa] así os poemas [pausa]? Eu tamén dixen aos meus amigos que me vou a un recital poético. E eles tamén me dixeron uf, non entendo a poesía. Abríronme cans e ollos... [+]


Eguneraketa berriak daude