O 21 de febreiro de 1952, en Dhaka, a policía paquistaní disparou contra os manifestantes que reivindicaban a oficialidade do idioma bengalí. Máis tarde, a Unesco declarou o “Día Internacional da Lingua Materna” como “Día pola Diversidade Lingüística”.

Nestes días non faltarán os bos aplausos por parte das nais que nos transmitiron o eúscaro. Por extensión, destacaremos o traballo realizado polas andereños nas ikastolas e reivindicaremos o dereito a aprender a lingua propia (aínda que sexa un argumento en contra das minorías).

En canto ás cousas, desde Lizardi a principios do século XX a mala situación do euskara recriminou ás mulleres que se estaban apropiando das modas procedentes de Europa (incluído a maquillaxe, a indumentaria, o peiteado e o castelán). Non hai tanto tempo, o pai da sociolingüística vasca, Txepetx, consideraba ás mulleres como unha das principais responsables da perda do idioma, xa que “por motivacións profundamente arraigadas na psicoloxía das mulleres” o castelán dáballes “un aire de señorita”.

Porque a muller, nai ou avoa, viuse moitas veces como traidora tamén nas linguas minorizadas (e non só na nosa). Garantir a reprodución da linguaxe como o coidado dos demais, xa que é máis culpable que o home cando fala en castelán.