En 2011 comprei unha vivenda protexida no barrio Erripagaña da Comarca de Pamplona. Ao cabo dun ano, pareime no paro e vendo que non podía pagar a miña casa decidín dar marcha atrás, pero a inmobiliaria do grupo MRA non me deixou renunciar á compravenda.

Acudimos aos tribunais ao comprobar que outros compradores se atopaban no mesmo estado. Ata que se coñeceu a decisión do xuízo, cada veciño pagou unha entrada de entre 30.000 e 40.000 euros.

A decisión tomada o ano pasado polo Tribunal Superior de Xustiza de Navarra foi ao noso favor. Con todo, cando cancelou o contrato da vivenda e solicitou o pago das débedas á empresa MRA, entrou en concurso de acredores, eliminou a filial e cambiouna de nome (incluíndo o apelido Innoliva) para evitar perdas e responsabilidades.

A empresa MRA entrou no negocio do aceite de oliva, e na súa sede de Pamplona, onde estaba a oficina da construtora, hoxe en día venden botellas de aceite. É ofensivo que unha empresa que argumentou que non ten diñeiro deixe as súas débedas en ningún sitio e siga cos mesmos traballadores no mesmo sitio, abrindo outro negocio e coma se non pasase nada.

Por outra banda, como vivendas de protección oficial, o Departamento de Fomento de Navarra concedeu subvencións non aos compradores, senón a través dunha concesión directa á MRA. Pois ben, agora é o Departamento de Fomento o que nos solicita a devolución dese diñeiro, co sobrecusto dos intereses atrasados. Aínda por riba, o Departamento de Facenda tamén nos pediu o desgravado na declaración da renda destes anos.

Chamamos moitas portas a pedir axuda, pero démonos conta de que os que están no poder fan pouco fronte aos bancos e aos promotores. A lei utilízase no seu beneficio, non para protexer aos cidadáns.

Ademais, somos conscientes da relación que tiveron con este grupo de empresas diferentes políticos navarros. Por exemplo, o actual parlamentario de UPN e entón conselleiro de Fomento de Navarra, Luís Zarraluqui, non atendeu as peticións dos xuíces e do Ararteko. Pois ben, o señor Zarraluqui era o director técnico da MRA cando se concederon subvencións públicas a esta empresa.

As casas non vendidas foron entregadas aos bancos, aínda que o 20% das casas pagámolo nós. Así, pedimos ao Goberno de Navarra e á Sociedade Pública de Xestión de Vivenda, Nasuvinsa, que medien neste tema. E que cando sexa posible a compra de vivendas, apliquen os dereitos de tenteo e retracto (artigo 49 da Lei Foral 10/2010). Ademais, esiximos que os bancos devolvan o pago como ingreso nos casos nos que vendan vivendas; para que os bancos non se beneficien das vivendas sociais.

Tamén teño que facer unha crítica ao Goberno do cambio, porque deles esperaba outra actitude, e non ter que seguir en xuízo contra eles.

Nestes anos, ademais de estar sen casa, perdemos aforros, estivemos vivindo en aluguer e, por tanto, hai que engadir o gasto dese diñeiro, como o diñeiro e o tempo que deixamos nos xuízos e avogados. Pero, sobre todo, subliñaría o sufrimento e a preocupación que houbo durante catro anos.