Coma se estivésemos a comer a néboa, imos á vida cruzando as páxinas deste delicado e tenro libro de poemas de Igerabide, sentindo unha fina choiva, o tempo. “Todo o mundo golpea ao poeta, o último le apiada ao sepulcro”. Mentres tanto, o mundo é unha reflexión e un sentimento: “Chove no cemiterio/ e ti non estás de pé”.
Pasear por esta Néboa é como saír ao sirimiri que nos molla, non ten unha palabra máis alta que a outra, non ten un extremo sen refinar, un peso inútil, unha repetición redundante. Á fin e ao cabo, é un deses libros nos que se pode gozar do oficio do escritor. Coma se Deus ao noroeste, a estrela de Oteiza penetrásese en Igerabide pola beira da choiva, fronteira da morte e da vida, conducirache da man nun triste e amable viaxe: “E o outono pasa polas puntas dos pés/ por encima das morcas de castañas/ picando o desexo de ser/ aos que non o somos”.
A principal virtude desta poesía existencial é, ao meu xuízo, que está intimamente ligada a un mundo amplo e cheo de detalles. Non é autor de discursos nin teorías: “A nena vén no tobogán/ a unha realidade sen choiva;/ ten os deberes encima da mesa./ Aí podería nacer un poeta”. E o mesmo camiñar polos carreiros entre o que puido ser e o que ocorreu convértese así no fin. A mensaxe é que a vida é para vivir. Por tanto, máis que filosóficamente ten esta Néboa Janez da vida. Un brillo de beleza, un xogo que as palabras fixeron inconscientemente, un final de poemas que se deixaron abertos… disposto a evitar a morte e a cantar sempre á vida, este día de choiva de Igerabide é moito máis claro que a nada nihilista. E aínda que creas que un día morreremos no baleiro e os caídos na nada converterémonos en po, aínda farache amar os seus claroscuros, o seu pracer e a súa dor cotiáns Debuxa con mestría unha natureza co seu ánimo, en fotografías máis perfectas que as metáforas: “Alí, de lonxe, o mar/ a mercé das ondas./ Non hai porto para o amor;/ só desorientación./ Non sei consolala/amala despois dun amor”. De feito, Juan Kruz Igerabide conseguiu unha gran depuración, dada ano tras ano polo traballo e polo bo facer interno, de libro en libro. Tamén tocarache no músculo, esteticamente ou no seu significado, Comendo a néboa: mollarasche de arriba abaixo a media bruma nunha preciosa choiva de choiva.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
A consecución da Selección de Euskadi foi, sen dúbida, un logro histórico. Pero se queda niso, para moitos vascos –eu tamén, porque son navarro– será o día máis escuro e triste. Despois de gozar da alegría e a calor dos primeiros días, volvamos á realidade.
De... [+]
Os profesores de audición e linguaxe (PDI) e logopedas son profesores especialistas que traballan tanto na escola pública como na concertada. Entre as súas funcións está a atención directa ao alumnado con dificultades de linguaxe e comunicación, pero tamén o... [+]
As vítimas creadas polo PAI non son só docentes funcionarizados grazas ao proceso de estabilización provocado pola Lei do PAI, senón moito máis. A algúns se lles deu unha certa visibilidade mediática como consecuencia do recurso interposto por Steilas, pero a maioría... [+]
Nas últimas semanas estamos a ler "propostas" para a recuperación da liña ferroviaria Castejón-Soria e o mantemento da estación de tren de Tudela na súa localización actual, ou para a construción dunha nova estación de alta velocidade fóra do centro urbano coa escusa das... [+]
Ano da Guerra, ano da mentira!
Así o di a frase e así o corrobora a realidade.
Ante a situación de guerra no mundo e en Europa, o seu constante repunte e as posibles consecuencias que iso tivo e terá en Euskal Herria, o pasado mes de decembro varios cidadáns reunímonos... [+]
A restauración das características naturais da praia de Laga iniciouse hai tres décadas e continúa sen interrupción na restauración graduada a contrarreloxo.
Laga (Bizkaia) é un espazo excepcional, moi significativo desde o punto de vista natural e social. Trátase dun... [+]
Despois de tantos anos de loita por iso, 34 anos, precisamente, estamos moi contentos pola decisión que se tomou hai uns días, o 28 de decembro, día do Inocente, en Pamplona, na asemblea que organizou a Federación Internacional de Pelota Vasca. Porque ben, en diante teremos... [+]
Jar gaitezen 2025erako proposamen politiko gisa, Espainiako Auzitegi Kolonialaren (AN) epai guztiak berrikusten hasteko eta makila bakoitzak bere belari eusteko.
Unionismoarekin lerrokatutako alderdi, sindikatu eta gizarte-erakunde gehienek, eta ez bakarrik horrela... [+]
En febreiro de 2023 lin a noticia na prensa e depriminme porque me sorprendeu e deume que pensar. A tenda da rúa Jostaldi Kirolak Erdikale de Azpeitia pecharase ao público despois de 48 anos de andaina.
Iso fíxome viaxar no tempo. Estivera alí varias veces coa miña avoa,... [+]
A rede cidadá Sare convocou para o vindeiro sábado, 11 de xaneiro, unha nova manifestación en Bilbao en defensa dos dereitos dos presos vascos. Trátase dunha oportunidade única para avanzar no camiño da convivencia no noso pobo, tras décadas de violentos enfrontamentos e,... [+]
Camiño 20 de xaneiro. O presidente de Estados Unidos, Donald Trump, será investido o próximo 20 de xaneiro. As elites económicas afíns aos demócratas tentaron en varias ocasións acabar coa vida de Trump. Lograrán o obxectivo antes do 20 de xaneiro? Ademais, pretenden... [+]
Cando nos espertamos, culturalmente e administrativamente, a paisaxe mostraba un desastre de tres velocidades.
En canto á cultura, tiven a oportunidade –unha vez máis– de confirmalo o pasado 14 de novembro na libraría Menta de Ortzaize. Alí reunímonos porque Eñaut... [+]
A neve esconde a terra e as pegadas dos seres que buscan pracer. Baixo a beleza da neve hai tempo, anos, xeracións, efemérides, citas; pero cando pasa o tempo aparecen palabras que non se dixeron antes ou despois. A neve fainos lembrar que poderiamos escorregar e caer. Mentres... [+]
O mundo tamén o fixo, porque é un símbolo, porque na historia xa se fixeron e vanse a facer máis xenocidios (mala sorte, ouza, tocouche nacer alí), pero o de Palestina ten unhas características especiais:
- Hai moito tempo, a finais do século XIX ocorréuselle a Theodor... [+]