Argia
Peru Magdalena
Elkar, 2016
Hai libros que tratan un tema a partir da descrición, hai libros para reflexionar que se perden nos cimentos da filosofía e, por último, hai libros para sentir. Sempre me pareceron da corda destes os de Perú Magdalena. O de Berriz non fala en balde, non pinta sen sentido, non leva un traxe sen fundamento. A súa obra artística, as súas viaxes, as agridoces da vida... todas son o camiño dunha procura estética e mesmo ascética, e a poesía, inevitablemente, o instrumento da alma. Si cando lin buxán (Elkar, 2008) pareceume fermosa nun sentido sacro, digo o mesmo que cando fixen unha crítica con Argia, é dicir, este libro ten a capacidade de sentirse pensativo e, ao mesmo tempo, emocionado, ten a calidade de etéreo: “mirar as estrelas na noite pura/ mirar pécalas da túa pel/ os patróns que repite o universo/ dúrmome mirando a mesma beleza”.
Tamén son interesantes as que sobre a creación poética, sobre todo na primeira noticia do libro, vinculando a preocupación estética que mencionamos anteriormente co significado: “a miña poesía/ querería facer do que apunta/ abandonaría o recipiente de palabras buxán/ deixaría o libro que se vai a amarear e vaise a desfacer/ e seguiría como un tremor indescritible, vivindo/ resoando entre uns poucos falantes// é un soño máxico que non podo atrapar con palabras e conceptos/ é a miña poesía/ o cheiro da pel dun xinete/ un soño inquieto que non podo lembrar con suor”.
Este eco poético, que comeza coas imaxes da infancia e termina nunha luz branca queimada que se funde coa realidade, é a achega máis extraordinaria de Magdalena. É unha forma poética de sanación e de fortalecemento do espírito, culto pero sutil, que pode parecerse á meditación e ao rezo a cada pouco. É un libro sorprendentemente suave, lixeiro e divertido. Digamos, por tanto, que si está aberto, trae unha mensaxe que non ten misterio, como a vida mesma: parece grande, é un río que, si deixa de pensar e vive como unha festa.
E nesta breve crítica, na que lle preguntamos estritamente para captar e ler a Luz, todo o que explicamos parece saír sen darse conta a Peru Magdalena, é o sinal da elaboración e da síntese do que lle é propio.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
En Nadal deixan un novo libro na mesilla de noite. Sobre a filosofía e a alegría da casa, escrita recentemente por Emanuele Coccia. A Coccia, filósofo italiano, popularizouse dando a coñecer as nosas conexións coas plantas no camiño cara á construción dun planeta... [+]
Realicei unha análise áxil das previsións tecnolóxicas para 2025. Como todos os anos, cando se fala do que a tecnoloxía vai achegar nos medios en 2025, o discurso é moi parecido. Moitos dos que escribimos sobre tecnoloxía temos a ansiedade de saber máis do que vai vir, a... [+]
Cando nos espertamos, culturalmente e administrativamente, a paisaxe mostraba un desastre de tres velocidades.
En canto á cultura, tiven a oportunidade –unha vez máis– de confirmalo o pasado 14 de novembro na libraría Menta de Ortzaize. Alí reunímonos porque Eñaut... [+]
A neve esconde a terra e as pegadas dos seres que buscan pracer. Baixo a beleza da neve hai tempo, anos, xeracións, efemérides, citas; pero cando pasa o tempo aparecen palabras que non se dixeron antes ou despois. A neve fainos lembrar que poderiamos escorregar e caer. Mentres... [+]
O mundo tamén o fixo, porque é un símbolo, porque na historia xa se fixeron e vanse a facer máis xenocidios (mala sorte, ouza, tocouche nacer alí), pero o de Palestina ten unhas características especiais:
- Hai moito tempo, a finais do século XIX ocorréuselle a Theodor... [+]
Apareceron, como de costume, polo recodo da horta, aparcados no centro da pasaxe, en herbas e encharcamientos para non ensuciar os muíños, e atravesaron o camiño, traqueteando, até o soportal, cun gran prato na man. Como de costume, a bûche estaba preparada. En francés... [+]
Tal e como acaba o outono, aparecen os corvos no Día do Eúscaro, na época do eúscaro ou na Feira de Durango. Consciente dos resultados das enquisas sociolingüísticas sobre o uso do eúscaro, o exercicio "politically correctivo" non chamou a atención xa a ninguén. Sen... [+]
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]