Quen somos e quen son?
Son as palabras de Uxue Barkos, que hai un ano pronunciáronse no pleno de investidura: “Son o presidente abertzale dun territorio que non é nacionalista”. Dito doutra maneira: “Aínda que pertenzo a unha minoría, cheguei a ser presidente de Navarra”. Algo parecido ocorreulle a Barack Obama (os negros seguen sendo minoría en Estados Unidos), pero Obama non se situou nesa minoría, aínda que si formou parte dela, como non podía ser doutra maneira.
Escoitando a Barkos, calquera pode pensar que chegou ao poder por un camiño non democrático. Como é posible, si non, que sendo representante dunha minoría convértase en presidente de Navarra?
Como é sabido, seguindo o principio de realidade, o que Barkos quería dicir non era iso, senón que o seu Goberno non se convertería en obrigatorio, senón que non tiña intención de fabricar cidadáns nacionalistas. Ou algo polo estilo.Pódese
facer unha lectura moi diferente.
Barkos non chegou ao Goberno por ser nacionalista, senón porque foi votado por unha maioría social que lle permitiu expulsar aos que estaban no poder. Á fin e ao cabo, o obxectivo era expulsar do Palacio da Deputación a quen apoiaban o corralito foral.
Con todo, nesa maioría social estaban os nacionalistas e non os nacionalistas. E onde queira que sexa, un presidente democrático chega ao poder grazas á maioría social que ten. En Navarra, iso tamén ocorreu, pero Barkos non se situou a si mesmo dentro desa maioría, senón no seo dunha minoría. Ademais, a minoría abertzale estará en minoría en Navarra a longo prazo (si non é para sempre).
Desta maneira, é vital saber onde se sitúa a liña entre nós e eles. Á fin e ao cabo, a clave da política transformadora está aí: quen somos e quen son?
Si Barkos quere ser a representante dunha maioría que realmente quere cambiar as cousas, non debe deixar de ser abertzale, pero analizar que pide esa maioría (a que espera?). ao que debe responder.
Noutras palabras: determinar de onde vai a liña entre nós e eles e analizar quen estamos nun lado e quen están no outro (seguramente o nacionalismo non o marca). E debe actuar en consecuencia, aínda que a algúns poderosos non lles guste. Entón, chegará o cambio soñado, e con el, o verdadeiro conflito político, porque ninguén quere deixar con boa vontade os seus privilexios.
Como é sabido, non se poden tomar decisións en beneficio de todos. Por tanto, á hora de tomar medidas en detrimento de algúns (os patrocinadores e beneficiarios do Corralito Foral, por suposto), hai que ter moi claro que quen somos e quen son.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]