O deputado de Medio Ambiente de Gipuzkoa, José Ignacio Asensio, afirmou nunha entrevista realizada a semana pasada na cadea SER que o médico e o científico que lle precederon estaban ideologizados. José Cruz Ruiz Villandiego, director do Servizo de Estomatología e Odontoloxía do Hospital Quirón de San Sebastián, e Fernando Palacios, membro do Consello Superior de Investigacións Científicas de España. Ambos cren que as incineradoras son un perigo para a saúde.

É lóxico que Asensio defenda a súa, aínda que con argumentos moi débiles, como mostraba a conversación. Pero bo, é a súa opinión. O que non é tan lóxico é que se tache de estúpido ao oínte e, sen dicilo así, cando se di que Villandiego e Palacios estaban ideologizados, iso é o que estaba a facer. É o mesmo que a patronal di dos sindicatos máis combativos: “Estes están ideologizados”. Ou cando UPN, PSN, PP e Cidadáns proclaman na Praza do Concello, ante os mandatarios municipais, ante o tema das escolas infantís de Pamplona: “Por unha educación apolítica”.

O portavoz da Deputación de Gipuzkoa, Imanol Lasa, tamén fixo o mesmo en resposta á cadea humana exitosa do 28 de maio en Donostia:“Respecto á cidadanía, pero detrás desta campaña atópanse a intencionalidade política e a esquerda abertzale”. Mostrou o seu respecto pola cidadanía, pero non por Podemos, Ezker Anitza-EU, Greenpeace e outras organizacións que apoiaron a cadea humana. A verdade é que si “todo é ETA” funcionou, por que non esa “esquerda abertzale” barata?

Ademais de ideoloxías, vender a incineradora de Zubieta como un milagre que vén solucionar o “problema dos lixos” di moito da opinión dalgúns políticos sobre o nivel da cidadanía. Esta idea, con todo, segue sendo forte, entre outras razóns porque os medios de comunicación sistémicos como O Diario Vasco ou Diario de Navarra teñen unha mensaxe deste tipo. Miles de cidadáns e cidadás cren na súa verdade, aínda que sexan contrarias á súa visión española, de dereitas e monárquica.

Os de Gipuzkoa Zutik reivindican unha ideoloxía a favor da vida, alegre, terca e vestida. Imanol Lasa volveu tentar vincularse cos “tempos pasados”, pero quen segue os pasos do movemento atopará poucos vestixios de moitas loitas do pasado: máis que de foguetes responden á Ertzaintza con bailes; desde a alegría e o coñecemento pretenden atraer ao cidadán á política, tal e como acaba de escribir Andoni Egaña sobre eles “tomando a política no sentido máis radical”.

Contra a incineradora si, como símbolo do sistema actual, e por tanto, facendo público claro e orgulloso o seu anticapitalismo. Facendo deles o “punto de encontro das loitas” que vén da praza da República de París; un marco de ideas amplo, pero sen propostas pechas nin precisas. Dando máis importancia ao camiño que ao obxectivo final. Dando por clave a horizontalidad. Utilizando a comunicación e o coñecemento e uso das redes sociais de forma excelente. Pasado? Querería unha máquina, pero nos seus percorridos polo Boulevard da Praza de Gipuzkoa salgue vapor de 15-M, Occupy Wall Street e Nuit Debout.

Son varias decenas pola mañá, centos de tardes, miles de veces... e a miúdo suscitan o sorriso de moitos outros miles. A responsabilidade non é pouca, xa que o que constrúe un pequeno tesouro ten moita responsabilidade na súa conservación. Como terminará? Ninguén o sabe, pero o importante é que se marchou. Gipuzkoa Zutik é o motor de moitas ilusións e preocupacións, xa que xunto con outros moitos –médicos, pais, Zero Zabor Taldea, partido…– demostrou que é posible paralizar de novo o proxecto incinerador de Zubieta. O que vai suceder, non o sabe ninguén, non é un obxectivo fácil, pero o debate político xa é punteiro en toda Gipuzkoa. O PNV, o PSE-EE e o pp xa non teñen que vender ratas e bolsas negras como símbolo da liberdade; agora hai que vender unha incineradora, cada vez máis grande, e iso non é tan fácil.

Os médicos que loitan contra a incineradora levan dous meses tentando reunirse co deputado xeral, Markel Olano, e Asensio, a quen Arantxa detivo. Que sentido ten estar nas campañas de fractura en once recunchos de Gipuzkoa fotografando cos de aquí e non ser un dos actores principais nun debate tan grande? Iso tamén é unha vella política.