Tamén somos autoorganización
O obxectivo que teño para redactar este texto é constatar que a autoformación é estratéxica para Euskal Herria e que é unha idea que está no fondo de moitas iniciativas. E nun plano máis detallado, para o debate, enumerar cales son as condicións necesarias para que se produza un proceso de autoformación.
En primeiro lugar, gustaríame subliñar que existe un exercicio absolutamente inusual na formulación da autoorganización. Por que? Porque a autoorganización, a diferenza doutras ideoloxías, recibe ensinos tanto da súa propia práctica como doutros pensamentos: do pensamento libertario, do humanismo, do liberalismo e do marxismo. Unha paréntese: esta práctica da mestizaxe das ideas ten actualidade. Imos. A autoorganización tivo que realizar este exercicio atípico porque, entre outras cousas, quere combinar o desenvolvemento da persoa coa vocación colectiva. Ás veces intereses contraditorios. Ademais, a autoorganización atopou en colaboración o concepto máis axeitado, a formulación máis coherente. Por tanto, dous alicerces fundamentais: a autoorganización e a cooperación.
Na lóxica e na base de todas as expresións de herrigintza e transformación atópase a autoorganización. Ademais, as experiencias de autoorganización poden compartir unha dirección ampla e estratéxica
De volta a casa, Euskal Herria é un territorio moi rico en experiencias de autoorganización: cultural, económica, euskalgintza, educativa, mediática ou socio-política. Creo que a autoorganización, a cooperación e o emprendizaje son elementos identitarios deste país, e que ter conciencia diso é unha das claves do futuro. Na lóxica e na base de todas as expresións de herrigintza e transformación atópase a autoorganización. Ademais, as experiencias de autoorganización poden compartir unha dirección ampla e estratéxica.
A idea de “autoorganización en cooperación” é forte por moitas razóns. Por citar algunhas, porque converte á persoa en suxeito e á sociedade en comunidade. Ou porque nos libera das dependencias. Porque, ademais, sen esperar a ninguén, o proxecto pode empezar a ser unha realidade. Doutra banda, porque a vincula ás verdadeiras vontades da persoa. Ou porque debuxa suxeitos e comunidades máis autoconstituidas.
Para terminar esta reflexión enumerarei sete elementos que necesito para unha experiencia auto-organizada, con vontade de avanzar na reflexión. Unha: colocar á persoa no centro do proceso. Dous: transformar a persoa para transformar a contorna. Tres: ter unha idea boa e atractiva. Catro: ser un líder axeitado, catalizador, creativo, constante, visual e ao servizo das persoas. Cinco: ganas de actuar. Seis: grupo promotor. Sete: viabilidade integral e sentido de realidade.
O resto de claves, como todos os procesos son dinámicos, iluminaranse co paso. Tiña que empezar a andar.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Wikipedia.org considera que Gish gallop (galope de Gish) ou a metralladora de falacias "é unha técnica de controversia que ataca ao opoñente co maior número de argumentos posibles, sen ter en conta a exactitude ou solidez deses argumentos" e tería como efecto colateral a... [+]
A orixe do termo sitúase a principios do século XIX. Naquela época, as pretensións imperialistas dos liberais ingleses chocaron cos rusos, que se estendía en Asia e obstaculizaban os desexos de colonización de Inglaterra. Para protexer os seus intereses, Inglaterra... [+]
A través da aplicación Wallapop vendín uns altofalantes mediocres antes do verán. Quizá a descrición do produto estaba un pouco inchada, é certo. O comprador púxome tres de cinco estrelas. É evidente que non valía a pena.
A semana seguinte, levei en coche desde Irun a... [+]
A outra vez estiven no enterro do pai dun amigo. O noso amigo pediunos aos presentes que tomasen unha flor dos ramos, si así o querían. Non podo dicir que non ás flores, moito menos ás rosas, sobre todo ás vermellas. Así que collín unha fermosa rosa vermella.
Coa rosa na... [+]
Os nosos pobos e cidades non nos coidan. Fáltanos terra, zonas verdes, espazos comunitarios. O noso pobo está deseñado ao servizo do capital. No pobo dos coidados, con todo, a vida é o centro.
Antes había unha rúa principal, unha rúa xigantesca que atravesaba a cidade. O... [+]
Hace uns días, o novo ministro francés do Interior, Bruno Retailleau, uniuse á chamada "confusión migratoria", unha das cuestións máis perentorias. Fixo chegar aos prefectos do Estado uns mandatos claros: tolerancia cero cos inmigrantes e coas estruturas e os prisioneiros... [+]
O 15 de outubro, nos encontros de economistas de traballo, celebrouse unha interesante mesa redonda. Na mesma participaron a patronal, o Instituto Nacional da Seguridade Social e unha central sindical de Osakidetza. O tema de debate foi o absentismo que cada vez ten maior... [+]
No último ano sucedeume ver a persoas relacionadas co ámbito non profesional en grupos dixitais que utilizaron a intelixencia artificial para dar argumentos aos demais. O compartido como propio. A propia, pero non a vinculada ao sentido da propiedade, senón a procesada desde... [+]
Empecei a redactar mentalmente o meu artigo mentres estaba no coche. Normalmente teño as mellores ideas no coche, mentres condugo só. Voume a Bilbao, ao teatro Arriaga. A compañía Artedrama pon hoxe en escena a obra Miñan. É venres, 25 de outubro.
Achegándome ao atrio do... [+]
A sociedade na que vivimos está absolutamente baseada na subordinación. Ao longo dos séculos, a nosa vida foise configurando conforme a ela, e aos poucos a competencia de decisión, a liberdade e a soberanía fóronse reducindo. Ás veces quitáronnolas con forza, ás veces... [+]
O que me exasperaba moito é a maneira en que algúns médicos falan ao paciente. Fálannos de dor coma se fósemos nenos. Como me fixeron dous transplantes renais, sei de que me refiro: entre outras cousas, puxéronme un tubo no interior do pene. Debido á anestesia, non... [+]
Os dous principais electos de Kanbo (o alcalde e o primeiro ministro) son os rabiados. Tres cidadáns foron golpeados cunha plainta, por protestar a favor do desaloxo da veciña Marienea.É a segunda vez que, ás 06:00 da mañá, sácannos da cama (co veciño), un dez con... [+]
“Chegounos o momento de propostas valentes, integrais e nobres (…) para que Euskal Herria volva entrar entre as revoltas do mundo”, afirmou a amiga Hartu López Arana no seu artigo de opinión “Por unha agresión eficaz” publicado en xullo de 2018 na revista ARGIA... [+]