E poeta. Quen é só unha cousa, a cor e o sexo, a clase e a idade, o barrio e os antepasados castigados: “E aquí estou sentado rumiando / quen da miña cabeza sobrevivirá/ tras todas estas liberacións”.
O gusto de Danele Sarriugarte, a voz de desexo… Un vento forte ha entrado por esta xanela aberta no Caderno de Poesía Mundial: “E non veño como a choiva/ como unha homenaxe ou un símbolo que beneficie á terra./ Son unha muller que veño/ escura e aberta/ ás veces cáiome como a noite/ suave e terriblemente/ só cando teño que morrer/ despois para levantarme”.
A poesía de Audre Lord (Nova York, 1934-Saint Croix, Estados Unidos, 1992) é unha profunda reflexión sobre a identidade poética. Neste sentido, canta á riqueza de todos os espíritos de cada un. É un activista, suave e até duro: a historia da afroamericanos mostra que a letra é desconfiada, mentres que a música é vital e inconscientemente libre. Conducirache a Harlem, subirache ao barco de escravos, coñecerás a igrexa, a cociña, a revolución. Audre Lord escribe sobre a dor de estómago, pero é a dor das negras o que se conta por primeira vez. E como Maya Angelou ou outros, ten un blues de fondo e difícil de imitar, que inevitablemente deixa ao lector un doce sabor salgado ao final. Non é tristeza. Non é alegría. É a vida: “os restos da vella dureza relocen as estrelas e ensínanme a morrer e a insistir en que a morte non é un mal”.
Hai moitas maneiras de ler Audre Lorde, por suposto. Un é político. É ela a que reivindica o ser colectivo da poesía de estrofa. A lectura debe ser, en definitiva, negra e feminista. Ela é negra e feminista, e quen escribe mirando cara a dentro tamén sairá fóra, e así se une aos demais, aos antepasados, ao mundo. Consciente de que a identidade é plural, para Lord non hai condicións diferentes, únese a todos os oprimidos nas marxes da súa ser, mesmo aos opresores: “O raposo e o cervo/ Askan/ Non completamente xuntos/ pero si aprendendo os uns aos outros”.
Hai moitas maneiras de ler Lorde, claro, e tamén é lírico. Sen facer apología do sufrimento, explorando novos camiños, actualizando o mesmo idioma e dando a volta aos discursos conseguiu entrar nas antoloxías.
Claro que hai moitas maneiras de ler a Lorde. Este.
Munduko Poesia Kaiera
Susa, 2016
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]
Non é tarefa fácil definir o que traerá o novo mandato de Estados Unidos no ámbito económico. O eixo da nova estratexia económica será a peculiar unión entre o liberalismo e o proteccionismo para o sector exterior. A pesar do que ocorreu en Estados Unidos de forma... [+]
LANBIDE puxo en marcha unha campaña de loita contra a fraude nas Rendas de Garantía de Ingresos e creou unha caixa de correos anónima de denuncia. Respondendo as críticas recibidas, indica que esta caixa de correos é un mero instrumento para ordenar denuncias e... [+]
A evolución que tomou Internet nos últimos 15 anos, unido ao seu modelo tecnolóxico e de negocio, fainos pensar que é unha ferramenta para incrementar os peores aspectos da humanidade. En todo o mundo creáronse axentes que non están satisfeitos con esta idea. Traballan... [+]
Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]
En 2006, Baltasar Garzón, entón xuíz estrela, sufriu unha especie de revelación e redactou unha práctica que garantía os dereitos dos detidos por terrorismo. O mesmo xuíz viu pasar pola súa sala a centenares de detidos incomunicados, moitos deles con evidentes signos de... [+]
Son un dos máis bonitos recordos que teño no corazón. Naquela época estaba a facer Filoloxía Vasca e fomos a unha sociedade de Arbizu a un concerto de Ruper Ordorika. Alí estaban Rikardo Arregi Diaz de Heredia e Juanjo Olasagarre. Non me atrevín a dicirlle a Arregi que... [+]
Recentemente, ante a pregunta sobre en que consistía a emerxencia climática, un científico deu a excelente resposta: “Mire, a emerxencia climática é esta, cada vez ves no teu móbil máis vídeos relacionados con fenómenos meteorolóxicos extremos, e cando te dás conta,... [+]
Dise que Simone de Beauvoir escribiu que o opresor non sería tan forte si non tivese cómplice nas liñas do oprimido. A min paréceme moi normal... Que queredes? Cando estás pisado, tamén é comprensible que queiras mellorar a túa condición, e para iso é moi útil ofrecer... [+]
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]