Os subscritores de ARGIA ven peor que o non abonados. Non, non é o resultado dun estudo realizado por ARGIA, é a miña teoría. Ou quizá, mesmo, indo a unha segunda teoría máis exacta, pódese concluír que o lector de Net Máis próximo é xente maior. Dirasme, pola contra, como se pode entender que unha óptica poña publicidade no semanario durante case cincuenta anos! Pero, sexa cal for o motivo, Zinkunegi Optika viu aí o mercado (os de óptica viron o mercado... de acordo, tamén se aceptan chistes), seguro!

A terceira xeración da familia Zinkunegi xa comezou a traballar en óptica, e será ela a que tome a testemuña do negocio aberto polo seu avó. E nos próximos anos, cando abriron a tenda, empezaron a pór o anuncio. Comeza en 1967-68 e hoxe segue tendo un oco na revista. A familia euskaltzale de San Sebastián dábase conta da importancia do apoio á prensa vasca naquela época, e tiña claro que non quería pór publicidade nos medios de comunicación Diario Vasco e A Voz de España. Á Luz do Ceo, pois. Comodamente nunha contorna euskaldun, xa que queriamos atraer aos clientes desa contorna.

Recoñecéronnos, con todo, que non só pon un anuncio para apoiar aos medios de comunicación vascos, que lles gusta o xornalismo que fai ARGIA, o respecto á territorialidad, e que non é casualidade que pronto sexa o centenario da revista. É o sinal de que hai lectores. Noutros medios de comunicación tamén se puxo en marcha o anuncio: Por exemplo , en Euskaldunon Egunkaria e en Herri Irratia.

E si queres que che diga a verdade, lector, a da radio descolgoume un pouco, porque cambia radicalmente a miña teoría inicial. Non só o lector de ARGIA, senón o lector da prensa vasca en xeral con problemas de vista, podíase incluír nos cálculos? Onde está o papel da vista?

Deixando ao carón as bromas, moitas grazas á familia Zinkunegi por formar parte de ARGIA durante tantos anos.