Cikautxo é unha das empresas con representación na comisión Euskaragileak, dedicada ao desenvolvemento e produción de compoñentes de caucho e plástico e que conta con máis de 500 traballadores. Dedícase principalmente á fabricación de pezas de automoción. A empresa está situada na comarca vasca de Lea-Artibai, en Berriatua, e nos últimos cinco anos traballaron duro na euskaldunización do fogar. Falamos con Ramón Mendiguren, responsable de proxectos da empresa, para coñecer o traballo que están a realizar.

“A maioría das empresas da comisión Euskaragileak temos un plan de eúscaro bastante avanzado e levamos anos traballando niso. Unha das nosas tarefas será, por dicilo dalgunha maneira, o traballo de lobby; queremos facer ver que é posible traballar en eúscaro. Doutra banda, como grupo, vimos que podiamos influír directamente nos provedores, e decidimos empezar con ese labor. Estamos a identificar aos provedores que temos en común”.

A elección definitiva dos provedores realizarase na próxima reunión do Consello, que se reúne cada tres meses. Ademais, concretarase todo o proceso de tramitación da solicitude, definindo que se lle vai a pedir exactamente a cada provedor. Ramón Mendiguren: “Traballamos en eúscaro e para nós iso é un valor engadido. Informarémoslles dos beneficios do uso do eúscaro e de que tamén queremos falar en eúscaro con eles”.

Os principais provedores da empresa Cikautxo son forasteiros, de automoción. Pero máis aló dos produtos que fabrican, teñen que traballar con outros moitos provedores: electricistas, axencias de viaxe, auditores… Nese sentido, empezaron a influír nos seus provedores e a decidir como actuar con cada un deles. Por exemplo, un traballador da empresa de seguridade non sabe eúscaro e mentres ese empregado está de vacacións, pedíronlle á empresa que se comprometese a traer un substituto euskaldun. “Enviamos cartas a uns 25 provedores, dos cales 18 contestáronnos. A maioría mostrouse disposta a atopar unha solución. Algúns, aínda que non podían cumprir o que lles pediamos, mostraron a súa disposición a utilizar o eúscaro noutro ámbito”.

Ramón Mendiguren ten claro que o seu oficio é fabricar pezas para a industria do automóbil, e a pesar do seu traballo, están dispostos a seguir o camiño emprendido: “Queda moito por facer. É un traballo que hai que facer aos poucos, pero sen parar. Non é fácil, pero pódense conseguir melloras”.

Moitos provedores de Fagor Electrodomésticos

O Grupo Fagor é membro do tecido empresarial Euskaragileak e a representante da empresa é Leire Okarantza. O Grupo Fagor conta con sete cooperativas e máis de 8.000 traballadores. Preguntamos a Okarantza por que participaron no proxecto Euskaragileak: “Neste momento, vemos que dar pasos de maneira conxunta con outros pode ser unha achega interesante aos obxectivos e ás accións que ano tras ano establecemos nos nosos plans de normalización”.

Ademais dos traballos que van realizar os euskaldunagileak cos provedores na comisión, quixemos coñecer si previamente puxeron en marcha iniciativas similares: “A nosa estratexia foi traballar cara a dentro, buscamos a eficacia no uso interno, tanto a nivel institucional como informal. Non nos puxemos tanto de face ao exterior e actuando sobre os provedores, polo menos de forma directa. Agora estamos a facer ese exercicio”.

Na Comisión de Eúscaro do Grupo Fagor téñense en conta os criterios que se acordan nas reunións do Consello e estanse expondo como levalos. Doutra banda, como membros da Corporación Mondragón, moitas das súas cooperativas son provedores e viceversa. Consideran que é un espazo interesante para interactuar. Á hora de traballar cos provedores, queren ter en conta dous aspectos. Por unha banda, que as cooperativas a nivel corporativo dispoñan dun plan de eúscaro e, por outro, que analicen a situación dentro do grupo. É dicir, á hora de elixir un provedor, deberán identificar a quen se relacionará con el e asegurarse de que o empregado sexa capaz de comunicarse en eúscaro.

A Escola Politécnica de MU traballaba con provedores

Xabier Sagarna é coordinador de Electrónica e Informática da Escola Politécnica Superior de Mondragon Unibertsitatea. É o que está a participar no comité de empresa de Euskaragileak. As actividades principais da escola son a formación, a investigación, o desenvolvemento e a innovación. A escola conta con máis de 2.000 alumnos e máis de 200 traballadores.

Hai anos que puxeron en marcha o plan de eúscaro. Sagarna explicounos que a prioridade da Escola Politécnica foi a prestación de servizos en eúscaro, xa que teñen relación co alumnado e coas empresas. Aos alumnos dáselles clases en eúscaro, así como o resto de servizos: tenda de fotocopias, cantina… Doutra banda, quen queira recibir actividades de investigación e formación continua en eúscaro tamén ten garantida esta posibilidade. “Si neses servizos que ofrecemos participamos algún provedor, diría que o servizo en eúscaro está garantido en gran parte. Para nós é un tema xa traballado, porque nun momento establecéronse uns criterios. De todos os xeitos, sempre hai algo que mellorar. O labor dos provedores que estamos a realizar na comisión Euskaragileak serviunos para facer un diagnóstico máis preciso da nosa situación e identificar onde temos oportunidades de mellora”.

Han visto que poden mellorar as súas relacións comerciais cos provedores: recibir ofertas de produtos/servizos en eúscaro, realizar pedidos en eúscaro, recibir facturas en eúscaro… Tamén nos deron máis exemplos: “Os traballadores de Kantina saben eúscaro, pero pódeselles pedir que falen sempre en eúscaro. Desta maneira, axudaríannos a normalizar o uso do eúscaro. Doutra banda, en todos os edificios da universidade temos moitas máquinas de café; os botóns están en eúscaro, pero o display electrónico non. Pódese pór iso en eúscaro? Para iso necesitamos o apoio doutras empresas. A petición fixémola no pasado e contestáronnos que iso tiña un gran custo. Agora, quizá poidamos facer un ensaio desde a comisión Euskaragileak, xa que tres ou catro empresas somos os seus clientes. A ver si entre todos conseguímolo”.