A miña nai e eu, sendo moza, iamos cada semana á fonte que se chama Bidarteko Kontresta. Desde alí, unha das mellores augas da costa do Norte para unha semana. Un día, fai dous ou tres anos, o meu fillo e eu fomos á mesma fonte. Alí, ao chegar, non atopamos máis que unha pancarta. Segundo a pancarta, non se podía beber o que foi unha das mellores augas da costa, porque estaba contaminado. Nunca soubemos quen foron os culpables e deixamos de beber auga de Bidart. Agora que non temos confianza na auga pública de Ziburu, cada semana imos comprar auga ao supermercado, pensando que nesta loita por vivir sempre son os mesmos gañadores.
Otto e eu, de mozo, comiamos cada ano arañas mariñas, percebes e lagostas. Unha vez, unha mañá de outono, Otto ensinoume en voz baixa os segredos da familia. Alí estaban os nosos tesouros. Alí estaban as nosas maneiras de facer. Alí estaban as nosas provisións extraordinarias. Un día que fun recoller percebes, unha voz maldita díxome que o que faciamos desde facía moito tempo estaba prohibido. A transmisión da nosa familia paralizouse e ao meu fillo non lle fixen pasar o legado que a familia acumulara de xeración en xeración. Nunca souben quen foron os queimados e deixei para comer os percebes de Biarritz.
O meu pai e eu, sendo mozo, iamos a Getaria a facer surf durante o ano. Alí, na auga cristalina sen desperdicios, co seu manto, viamos quenllas azuis. Despois de surfear, recolliamos caracois de mar e levabámolos a compartir con orgullo en familia até casa. Agora as quenllas azuis xa non pasan por Getaria e prohibíronnos recoller os caracois de mar como moitas outras cousas. Nunha primavera tiven anginas cinco veces seguidas pola contaminación do mar. Unha, a última, diagnosticada por angina-steptoko, converteuse nun flemón insípido debido ao seu mal coidado. Aínda lembro o corte do escalpelo do otorrinolaringologista. Nunca souben quen foron os culpables da dor que vivín e deixei as marabillosas ondas de Getaria.
Hoxe xa non como máis percebes. Descartei o surf. A recolección de carafio mariños converteuse nun recordo. Pero empecei a facer algo novo. Investigando o mundo contemporáneo. Fixéronnos acabar o mundo para sempre loitando contra os culpables.
O mundo que coñecemos fóisenos para sempre. Estamos ante un mundo cada vez máis igualitario. Á espera dos resultados do cambio climático. Esperando o último furacán inmenso que destruirá para sempre ao mundo. Esperando a Apocalipse.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]