Vivo chiste e...
Dous cazadores penétranse no bosque e, de súpeto, un deles esborrállase e cae ao solo. O outro, asustado, chama ao teléfono de emerxencia e di a quen o toma: “Creo que o meu amigo está morto. Que teño que facer?”. O de en fronte responde: “Primeiro tes que asegurarche de que o teu amigo está morto”. Entón escóitase un disparo, seguido da pregunta do cazador: “Vale, e agora que vou facer?”.
Até aquí, un chiste vello e coñecido. Non é malo, pero tampouco un dos que máis me gustan. De aí o meu asombro, cando desde a prensa souben que é o mellor chiste do mundo.
Dixen “Omen”, pero habería que quitarlle a reputación (a dúbida, non a reputación), porque esa resolución é o resultado dunha investigación científica tan seria, tan seria como seria e tan longa como cara. Non se trata, pois, dunha revelación pueril e frívola amizade entre ignorantes e parvos como vostede e eu, senón do xuízo final e total da ciencia. O do noso par de cazadores é un chiste único que non ten igual entre todos os chistes que circulan polo mundo na fala da xente, papel e pantalla. Amén.
Como mostra o parágrafo anterior, existe un espazo moi pequeno entre a reputación e a omisión, debido á escasa distancia existente. O camiño é máis curto, por suposto, se se dan algunhas pinceladas de carácter académico. Por exemplo, que o director da investigación é un psicólogo (o nome é o mínimo si cítaselle un “catedrático” e un “university”).
Que se nos queira pór á mercé do mellor chiste, do mellor deportista, do mellor país ou de calquera outro, esa é a miña negra sospeita. E cando non sexa o mellor, elixiremos outro superlativo, e aí empezarán a competir pola palabra, pola canción ou pola cidade máis bonita.
E coidado, porque é inútil empezar a negar o que nos queren impor. É inútil dicir que hai mellor chiste, ou que a mellor canción en eúscaro non é a que Xabier Lete dedicou a Xalbador, ou que a palabra máis bonita en castelán non é “paz” (até onde nos chegaron).
Non, a oposición ao que o poder di textualmente non é unha estratexia axeitada, porque só engorda o poder. Na crenza de que nos opomos ao poder, iso é aceptar os esquemas e parámetros que nos quere impor. Por favor, le o libro Don´t think of an elephant de George Lakoff, dispoñible na rede (gratuíto en inglés e castelán, non pagado en eúscaro, por desgraza).
O que importa aquí non é o mellor chiste (ou o que sexa). Aquí o que pasa é que nos queren facer tragar o concepto de “o mellor”, se antes non se pode meter por detrás. Entretéñennos coa discusión de cal é o mellor en cada caso, por medo a que non só nos pareza ridículo o concepto de mellor, senón tamén que nos deamos conta de que é malo e perigoso e empecemos a reivindicalo.
O que ao ver o dedo que apunta á lúa, sen mirala, mira ao dedo sen mirala, tómase por un idiota idiota; pero a única maneira de darse conta é de que ese dedo é parte dunha man, e a man a dun brazo, e o corpo a dunha persoa, e dun poder dunha clase ou doutra clase, e que ese poder de que se trata quere seguir sendo o noso soberano, un servo e un criado, un servo.
Fariamos falta máis estúpidos dese tipo, de maneira que o mundo quizá deixaría de ter un mal chiste.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
En 2011 estalou o poderoso movemento do 15-M, que puxo en aprietos ao Govern catalán. Entre outras cousas, naquela ocasión a Policía abalanzouse sobre a indignada acampada da praza Cataluña de Barcelona e asediou o Parlament o día en que os activistas debían aprobar os... [+]
En Internet aparece o título dunha película que aínda vin de pequena cando buscaba a palabra Willow. Nesta película chea de fantasía, o protagonista, un pequeno home chamado Willow, transformou o mundo liberando aos seus habitantes dun reino opresor. Google acaba de lanzar... [+]
A charla de Irene Coulon sobre a bela dormente e a imaxe da incineración foi o tema principal da Feministaldia deste ano. Ha desgarrado as ideas culturais do soño, aclarando que tamén temos masculinizado o soño. Moitas das leccións (culturais) do soño están... [+]
Araia díxome que vos escribise. Díxome que antes de deixalos (fareino este ano), queren levarvos un texto meu, que eu nunca vos levei, e que merecedes, que sentiredes orgullosos de min. Non se pode deixar pasar unha oportunidade así. Non se que podo dicirvos que xa non volo... [+]
Recentemente tiven a oportunidade de ver o último traballo de Pierre Carles, un autor de documentais comprometido. Baixo o nome de Guérilla deas FARC, l'avenir a une histoire (guerrilla das FARC, o futuro ten historia), propón un relato renovado do conflito armado que durou... [+]
A mala xestión da pinga fría valenciana provocou un cambio nas alertas por meteorología adversa, como se puxo de manifesto na primeira tempada de "inverno". Ante a ameaza de que os ríos se desbordasen en Hego Euskal Herria, as indicacións de protección chegaron por varios... [+]
O emprendimiento está de moda. O concepto cobrou forza e estendeuse moito máis alá do vocabulario económico. Just do it: faino sen máis. Pero non o esquezamos: a lema vén do mundo da propaganda. É o disfrace da palabra ser compradores activos? Os empresarios actuais... [+]
Estamos nun caos. Iso dixéronnolo os medios franceses, que o Parlamento fixo caer ao goberno o 4 de decembro. O temor de que o caos político, institucional, social, económico ráptenos na horda do inferno a todos vénnos ás veas. En que comedia imos xogar! En que miserable... [+]
Seguramente, a maioría de nós xa compraron, aquí e alá, os agasallos para o Nadal. Porque a visita nocturna a Olentzero é unha gran cita, especialmente para os máis pequenos. Todos se preparan para esta frutífera época do ano: Bilbao arde tanto como Vitoria, Pamplona e... [+]
Que é o que máis che sorprendeu cando saíches do cárcere? Preguntáronme moitas veces no último ano e medio.
Ver que as rúas de Bilbao están cheas de turistas e de cans con dúas patas, por exemplo? Ou os cambios na situación política? O primeiro cansoume e amoloume... [+]
O tema das axudas para a aprendizaxe do eúscaro é realmente confuso. O cidadán que queira aprender euskera deberá acudir a máis dun portelo para saber canto lle custará o curso que quere realizar e de onde, como e cando obterá as subvencións. Porque aínda custa diñeiro... [+]
A comprensión e interpretación da lingua matemática é o que ten importancia no proceso de aprendizaxe, polo menos é o que nós dicimos aos nosos alumnos. A linguaxe das matemáticas é universal, e en xeral, a marxe de erro para a interpretación adoita ser pequeno... [+]