Piollos, formigas e esquinoso
Nunca tiven por inimigos ás formigas. O feito de que as abellas ou que sexa tan sociable como a nosa especie, quizá me levou a ter un certo respecto. Ata que chegou a volta. O outro día, mentres arranxaba as herbas da viña, me arrodillaba e tiraba das herbas da formiga a da chea de formigas, velaquí que subía das miñas luvas unha horda de formigas vermellas. E outra máis arriba dos xeonllos. Apertáronme os dentes para darme conta. Pasaron varios meses e o campo de batalla está aínda ben marcado na miña pel.
Os piollos e as formigas teñen entre si unha inclinación especial que aínda non coñecemos do todo. En moitos lugares está a investigarse a relación entre as distintas especies duns e outros. Teñen unha relación entre irmás. Favorécense uns a outros: as formigas coidan as súas pulgones nas novas e áxiles puntas das plantas, nos brotes coa alimentación máis suave e fácil, e protéxenos dos seus inimigos, que son eles os que máis apetecen o excremento do desafogo que logo van facer. Nas mellores casas, do mesmo xeito que as pingueiras, entre as irmás sucede o contrario: o que se supón é sencillísimo, o que en realidade é o peor. E non o sabía... Hoxe souben que atoparon piollos que rin ao extremo das formigas: imitan o cheiro das formigas crías e levan ás crías á gardaría da pocilga para logo roubar a comida das súas crías.
O piollo non é esquinoso, pero tamén se coñecen. Do mesmo xeito que na pel dos perruqueiros, na pel dos animais plumosos os piollos viven moi ben. Chist aquí, chupa un pouco de sangue de cando en vez e segue adiante! Debe de ter tamén esquinosos, que lle veñen como irmás pero que en realidade son uns molestos parásitos, como llas arranxa e lávase o plumaje? Por todas partes hai un formigueiro. O pico inclínase con picardía e achégase a saltos tranquilos até a tintinería, déitase como un mareo, esténdese o corpo, ensánchase as ás, móvese o plumaje con bruma e erguíase, como para un cosquilleo que se lle vai. As formigas introdúcense no plumaje e libérase o ácido fórmico. Insecticida que excita ao grajo, pero que acabará co piollo. Vinganza das formigas.
O día excede a noite co equinoccio de primavera. Este ano ocorreu o 20 de marzo, ás 22:59 horas, abrindo a porta da primavera. O prefixo Eki significa o mesmo. Até entón a noite fora máis longa. O día e a noite tiveron doce horas. Desde entón o día alárgase e a noite... [+]
Hai moito tempo que o tempo está na nosa liña, pero o clima é relativamente recente. Non hai que aclarar demasiado o que é o cambio climático. Explicar que é a paisaxe si é unha necesidade máis vermella. Está en plena actualidade organizar conferencias, mesas redondas... [+]
É o momento de recoller os froitos e polos en camiño ao lagar. Pera (Pyrus communis), mazá (Malus x domestica), uva (Vitis vinifera)... Parece un camiño curto e rápido, pero hai que traballar unha chea de rodeos e as súas variantes ata que o froito se converta en mosto e... [+]
No País Vasco a agricultura é a historia da colonización permanente. Como en todas partes. Antes non se cultivaba a terra; antes non se sementaba a colleita; gozábase do que antes non se comía. Trouxérano todo doutra parte. Moitas destas historias foron escritas polos... [+]
Volvendo aos viños que se elaboran cos cultivos, a madreselva esquerda (Humulus lupulus) é conservadora e agregadora de cata amarga. A unión de cultivos e madreselvas produce moitos sucios chorros, especialmente nos países da cervexa. Un amigo acábame de explicar as... [+]
Na nosa casa coñecémolo co nome de madreselva (Humulus lupulus). De feito, traballouse a torto e a dereito nas ribeiras do río do noso país, coincidindo coa expansión da cervexa. Aprendemos que se lle chama tamén lagosta, cervexa, cervexa, verruga e herba á esquerda... [+]
A primavera tróuxome o tema ao nariz. C. traballaba en diversos centros de investigación de Nova York. Bushdid, M. Oh! Magnasco, L.B. Vosshall e A. Un artigo publicado polos científicos Keller en marzo de 2014 no prestixioso “Science Magazine” produciu un gran balbordo. O... [+]
Terminan os curiosos días interanuais, os que se comen e beben das emanaciones da terra. Comerei do mellor ao mellor. Supostamente. Botellas de cava e champaña pesadas son fáciles de bailar. Aínda que hoxe en día son de todo tipo, antes era a sidra do outro barril. Cando a... [+]
