Nas cancións de Izeberg predomina o rock and roll, un rock violento. Tocan ritmos rápidos e de medio tempo, con intensidade. As guitarras riffs e punteos salvaxes aparecen por todas partes. Os membros da banda tocan con forza e a cantante Ixak tamén canta con forza. A pesar da tormenta, a calma aparece de cando en vez e pódense ouvir algunhas bonitas melodías.

En xeral, cantan sobre os seus sentimentos, as súas reflexións e as súas dúbidas existenciais, pero tamén protestan en varias cancións. As letras de varias cancións foron escritas polos bertsolaris BEÑAT Gaztelumendi, Jon Martin e Xamoa, entre outros.

No primeiro disco destas superficies realizaron un son denso e gordo. Ixak Arruti (guitarra e voz), Jokin Irastorza (batería), BEÑAT Urteaga (baixo) e Antton Aranburu (guitarra) son dúas dos membros do grupo que máis saben facer na gravación, e que contan coa axuda dos técnicos Arkaitz Carrasco e Haritz Harreguy. A masterización realizárona Juan Hidalgo e Erika Renedo encargouse do deseño do disco. Entre todos fixeron un bo traballo de produción.

Izeberg é de Usurbil (Gipuzkoa). Os propios membros do grupo presentaron o grupo da seguinte maneira: “Co cambio do compás do seu equipo e a posta en marcha dun novo estilo, Izeberg formouse en marzo de 2013 a partir de fragmentos de xeo dos grupos Vinganza Pecha, Calafrío e Membrana do Sangue. O primeiro traballo de Izeberg, azala, vén da man de Izeberg, onde xuntamos as correntes que empuxaban o iceberg e cantamos un puñado. Mesturando sons salgados e melodías doces, a ver que nos atopamos no mar aberto da música”.

Multitude de actuacións públicas e aplausos. “Empezamos en maio e fixemos vinte concertos un tras outro; fixemos un pequeno descanso en agosto, pero, de media, fixemos un concerto á semana”, explicou Antton Aranburu. Non pairan. “Nese sentido estamos moi satisfeitos”.

Izeberg foi creado por membros dos grupos Vinganza Pecha, Calafrío e Sangue Mintzoa co obxectivo de emprender un novo camiño. “A verdade é que é algo moi novo para nós. Ixak Pentecostés vén do grupo de heavy metal, BEÑAT e eu somos do grupo Hotzikara e clasificáronnos como trashcore, e o que toca o grupo Odolaren Mintzoa de Jokin é quizais o que máis se achega ao estilo de Izerberg. Xuntámonos para facer algo diferente e saíunos o que se escoita no disco”.

Rock forte. Madeira rugosa. “Non sei como chamar ao que facemos nós. Está claro que estamos influenciados polos grupos que nos precederon. É verdade que nas nosas cancións hai partes fortes, e outras máis melódicas ou lixeiramente máis suaves, pero está claro que a nosa non é pop-rock”.

Traballaron ben a melodía. A súa intención era facer a gravación con pulcritude e soltura. “Fixemos unha aposta bastante seria. Para empezar, máis que facer unha maqueta, queriamos facer un disco redondo. Levamos varios anos nisto e, por dicilo dalgunha maneira, non estamos para perder o tempo. Decidimos gravar ben no estudo, e nese sentido estamos moi contentos”.

O grupo Izeberg comezou con forza a súa andaina e ten intención de continuar así, xa que prepara xa o seu segundo disco. Aguanta!