Ademais de Espeletia, Uribei, Aristeguieta, Echeverria, Lardizabala, Larrea, Lastarriaea, Ercilla, Luzuriaga, Ochagavia e Urmenetea, a botánica conta con moitos outros vascos: Abasolo, Aldama, Alzatea, Arrabidea, Azaola, Berroetea, Echeandia, Echeverria, Gardoquia, Iriartea, Iriartella, Ignatia, Lexarza, Mendoza, Mendozia, Saracha, Tafalla, Ulloa, Unanuea... Tamén houbo máis. Tranquilos, porque virán. Ou, si vostede quere, fágao vostede mesmo.
O nome de Tafalla ten unha historia curiosa. Débese a Juan José Tafalla Nabasqués (1755-1811). Marchou a América, onde traballaba como soldado, e aproveitou a oportunidade de facerse asistente nun das viaxes botánicas máis significativos da época. Foi dirixida pola a Botánica ao Virreinato do Perú, Ruiz e Expedición Pavón. Non volveu facer nada. Mesmo cando os botánicos decidiron retirarse á comodidade do Xardín Botánico de Madrid, mantívose. Coñeceu a vexetación de Ecuador e Perú como calquera outro europeo. Cultivou principalmente as especies de kina (Cinchona sp). Era un dos remedios favoritos da época, e notábanselle tenras provisións. O seu profesor e xefe, Ruiz, atopou sete especies; Tafalla, 43.
Atopou moitas plantas e as súas sementes, plantas, mostras para coleccións... o que non fixera e enviouno a España. Tamén moitas plantas descoñecidas até entón. Houbo un tremendo choio en Madrid. O Sr. Tafalla na selva, axitando o coitelo e eles inchando a fama en cómodas cadeiras de brazos de veludo. Moitas das plantas que foron descubertas por primeira vez en América chamáronse en Madrid. Sobre todo os nomes que homenaxean aos seus señores: Unanuea, Cavanillesia... Puxeron o seu nome a un xénero, pero antes chamábase outro... Fíxose á mantenta? Posteriormente, o nome de Tafalla foi asignado a outro xénero, e moitos botánicos deron a outros o segundo nome ao seu nome: Mikania tafallana, Ornithidium tafalla, Solanum tafalla, Willoughbya tafallana...
Tamén creou o Xardín Botánico de Lima e a cátedra de botánica da súa universidade. Si publicase os achados, o corellés sería un dos grandes botánicos da súa época.
O día excede a noite co equinoccio de primavera. Este ano ocorreu o 20 de marzo, ás 22:59 horas, abrindo a porta da primavera. O prefixo Eki significa o mesmo. Até entón a noite fora máis longa. O día e a noite tiveron doce horas. Desde entón o día alárgase e a noite... [+]
Hai moito tempo que o tempo está na nosa liña, pero o clima é relativamente recente. Non hai que aclarar demasiado o que é o cambio climático. Explicar que é a paisaxe si é unha necesidade máis vermella. Está en plena actualidade organizar conferencias, mesas redondas... [+]
É o momento de recoller os froitos e polos en camiño ao lagar. Pera (Pyrus communis), mazá (Malus x domestica), uva (Vitis vinifera)... Parece un camiño curto e rápido, pero hai que traballar unha chea de rodeos e as súas variantes ata que o froito se converta en mosto e... [+]
No País Vasco a agricultura é a historia da colonización permanente. Como en todas partes. Antes non se cultivaba a terra; antes non se sementaba a colleita; gozábase do que antes non se comía. Trouxérano todo doutra parte. Moitas destas historias foron escritas polos... [+]
Volvendo aos viños que se elaboran cos cultivos, a madreselva esquerda (Humulus lupulus) é conservadora e agregadora de cata amarga. A unión de cultivos e madreselvas produce moitos sucios chorros, especialmente nos países da cervexa. Un amigo acábame de explicar as... [+]
Na nosa casa coñecémolo co nome de madreselva (Humulus lupulus). De feito, traballouse a torto e a dereito nas ribeiras do río do noso país, coincidindo coa expansión da cervexa. Aprendemos que se lle chama tamén lagosta, cervexa, cervexa, verruga e herba á esquerda... [+]
A primavera tróuxome o tema ao nariz. C. traballaba en diversos centros de investigación de Nova York. Bushdid, M. Oh! Magnasco, L.B. Vosshall e A. Un artigo publicado polos científicos Keller en marzo de 2014 no prestixioso “Science Magazine” produciu un gran balbordo. O... [+]
Terminan os curiosos días interanuais, os que se comen e beben das emanaciones da terra. Comerei do mellor ao mellor. Supostamente. Botellas de cava e champaña pesadas son fáciles de bailar. Aínda que hoxe en día son de todo tipo, antes era a sidra do outro barril. Cando a... [+]