Bi milioitik gora boto etorkizun politikoa erabakitzearen alde; eta horietatik %80 independentziaren alde. Ilusioz, emozioz eta arduraz egin dute lehen urrats garrantzizkoa. Zorionak!
Nolatan hain denbora gutxian kontzientzia iraultza hori? Frankismotik zetorren kontzientziari, hizkuntzaren eta kulturaren aldetik zapalduta egotearen sentimenduari, azken urteetan beste bi sentimendu erantsi zaizkio: umiliazio politiko eta ekonomikoarena. Kataluniako Parlamentuan 120 aldeko botoz eta aurkako 15ez onartu zen Estatutuari irri egin zioten Madrilen, “zepillatu” zuten; eta diru aldetik ohartu dira Estatuari eman dezente gehiago egiten diotela handik bueltan jasotzen dutena baino.
Hiru sentimendu indartsu horiek bi talde zabal indartu eta kohesionatu dituzte: Parlamentuan gehiengo zabala duten ordezkari politikoak, eta herri zabala, Omnium Cultural –hizkuntza eta kultura katalana sendotzeko erakundea (1961)–, eta ANC –independentzia modu demokratiko-baketsuz lortzeko mugimendua (2012)–, kontzientziarazle direla. Zer-nolako garrantzia du mugimendu horretan Casals-Forcadell, eta Fernandez-Junquera-Mas bezalako liderrak sortu izanak? Eta bi erakunde politiko-kultural horiek aktibatzen dituzten herritarren olatuak? Erantzuna irakurlearen esku. Lortuko ote dute 2014ko azaroaren 9an egindako urrats handiari, beste pauso are handiagoak eranstea, Katalunia berri bati buruz?
Espainiarrek inposizioz ezarritako kateak hausten joateak ez du esan nahi era berean automatikoki herritarren desberdintasun ekonomiko-sozialak murriztera eta demokrazia zabaltzera joko denik –prozesu horrek lagundu dezake, beharbada, gizarte justuagoa ere lortzen–; ikusteko dago Europar Batasunak ezartzen dituen neurri ekonomikoei –AEBak ahaztu gabe–, eta mundu osoko enpresa multinazionalen botere gero eta handiagoari aurre nola egingo dieten; baina zein ederra den bere buruaren kontzientzia duen herri bat batuta eta gehiengoa norabide berean bultzaka ikustea bestelako antolaketa baterantz, ustez eta asmoz, hobera!
Gure talaiatik, morrontza-kateak erabat haustea baino ezin opa, eta gizarte justuago eta demokrazia zabalagorantz urratsak egitea, elkartasunez bezainbat geure askatasun politikoaren maitasunez, guk ere aurrerago errazago izango dugulakoan orain katalanak aurreratzen bazaizkigu.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]
Os Sanmartines son moi coñecidos nos nosos caseríos, xa que é o momento de matar o porco. Con todo, moita xente non saberá que antes o día de San Martín marcaba o fin do ano agrícola. E iso non era ningunha bobada. De feito, a finais de ano había que pagar unha renda... [+]
Durante toda unha semana falamos sobre o libro As aventuras de Pinocho de Collodi, na aula da universidade, con profesorado de Educación Infantil e Primaria. A nosa referencia principal foi a bonita edición que Galtzagorri publicou en 2011, que incluía o preámbulo, con 171... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
A supervivencia do eúscaro non é o único problema que os vascos xogamos na partida política, pero si, como elemento máis característico da euskaldunización, o que máis reflicte a nosa situación. Mostra moi ben o que non aparece tanto noutros ámbitos. En primeiro lugar,... [+]
En Sociología da Educación existe unha pregunta clásica: para que existe o sistema educativo nunha sociedade? As respostas á pregunta son numerosas e cambian segundo a época. Pero entre eles cabe destacar que a escola ten como obxectivo principal a creación de futuros... [+]