Este ano celébrase a sexta edición de Films Sociais na sala Golem da Alhóndiga de Bilbao. Un total de 78 películas chegadas de 44 países de todo o mundo competirán nun festival cinematográfico especial, no que competirán películas que non se exhiben habitualmente. A pesar de que o documental sexa o protagonista, tamén se mostrarán películas de ficción e animación, tanto longas como curtas.

Trátase dunha iniciativa especial, porque as películas son sociais, pero ademais, o 52% das películas que compiten foron producidas por mulleres. Por tanto, trae unha mirada extraordinaria.

O director do Festival de Cine de San Sebastián, o barakaldés Carlos Vázquez, considera que “o cine nos interesa pola súa forza para a transformación social. Grazas a este cine de carácter social, a sociedade pode aprender moitas cousas para a transformación e a reflexión. Queremos que estea no centro da cidade, que se vexa e que a xente se dea conta. Este tamén ten estrelas propias do cine convencional, moi especiais”.

Hai seis anos, o festival contaba cunha única sala de proxeccións, pero este ano proxectaranse en 17 salas, cun total de 259 funcións. O festival celebrarase do 17 ao 23 de outubro nos Cines Golem, pero durante o mes de outubro as películas proxectaranse en oito centros de ESO de Bilbao. “Interésanos moito o público formado por alumnos e alumnas maiores de 16 anos. A verdade é que hoxe é o gran público do festival”. Tamén se proxectarán nos colexios de Elorrio, Mungia, Portugalete, Iurreta, Erandio, Barakaldo, Aizerrota e Romo.

Proxectaranse seis películas realizadas en eúscaro. E entre todos eles, o Kafe Antzokia de Bilbao entregará o premio ao mellor espectáculo musical deste ano. Segundo Carlos Vázquez, cada vez son máis as películas con contido social e en eúscaro. As películas que compiten na sección Cine Express da UPV/EHU, dirixidas a novos estudantes e autores, “son principalmente en eúscaro”. Hai outros premios: Premio ao Desenvolvemento Sostible, Premio aos Dereitos Humanos, Premio á Mellor Película Feminina, Premio á Igualdade de Xénero, Premio á Interculturalidad e Premios ao Alumnado e ao Público.Os
temas das películas que trae o Zinemaldia son tamén moi variados, sempre cun marcado compoñente de denuncia e contido social. Entre outras cousas: sobre as persoas que sofren actitudes homófobas, lesfóbicas e transfóbicas; violacións dos dereitos humanos no Sahara Occidental; poema visual sobre expulsións; historia dun xornalista ugandés; ataques de inmigrantes africanos na zona de Melilla; accións de resistencia dos kurdos turcos; loita contra a construción de dúas megaempresas en diversas zonas do Brasil...Para
Vázquez, “o importante é que estas películas sexan visibles”. Porque ese é o maior problema do cine non comercial, que non é accesible: “Non aparece nas axendas, non ten bo horario, descártase... Nestes 6 anos o máis destacado foi que o público interesado neste cine é numeroso”. Na pasada edición, 6.600 persoas achegáronse ás salas de cine e 5.000 persoas seguiron o festival a través de internet. Este ano, espérase que a cifra sexa a mesma que o ano pasado.

“Para nós, competir en carteleira coa cinematografía tradicional, ou comprar a entrada da xente para ver cine social, en si mesmo, é un gran logro”, destacou Vázquez.