Leste é o sexto libro deste escritor pamplonés. O tradutor, o home da radio por afección, mestre en prosodia e retórica, é un apaixonado da poesía que se pode ler e escoitar.

O anterior traballo foi a colección Haikuen. Cando terminou, comezou a traballar con poemas moi diferentes, quizá fuxindo da rixidez xaponesa de Haiku. Esta é unha colección dalgúns deles. Reflexións sobre temas diversos, transformados en poemas: o paso do tempo, a morte, o sexo, a política, a sociedade, o mal, a música, a infancia… A maioría están impregnados de ironía e humor.

Quizá o sabio literato diga que, aínda que na maioría dos poemas os pensamentos aparecen ben devanados e ben provistos de recursos literarios, a capacidade de crear emoción non se atopa exactamente igual en todas as páxinas. Quizá. Eu tamén lin algúns poemas máis que outros. E non terminara. Por que non?

Pero gocei e a miña cabeza está chea de ideas. Son textos comprensibles que teñen detrás a un auténtico autor de carne e óso. Iso é o que me gusta.

Algúns me pareceron dignos de destacar: Iqbal Masiq, sobre o neno escravo, polas bestas, que fala da natureza humana, que nos fala de cousas que non dixemos a tempo… e ao final, Xabier Lete, XL, liñas dedicadas ao grande. E moi divertidas e atrevidas (por non dicir vándalas) as preguntas que recolleu este adolescente de aniversarios que se reúne nas seccións Preguntas que non veñen ao gran.