Pedro eta Pablo, norentzat ote xanpaina?
Sanferminek hamaika istorio uzten dituzte hiriaren hamaika zokotan. Batzuk aireratzen dira eta beste batzuk santa sekulako lurraldean geratuko dira, sortu ziren txokoetan iltzatuak, preso, aieneka, sortzaileen kontzientziak astinduz edo betirako galduta. Asun eta Antton gure bi lagunen gertaerak joan den uztailaren 13ko bazkariko plater artera egin zuen jauzi lotsagabe.
Sanferminetako egun dotore horietako bat gozatu ondoren etxeratu dira bikotea eta haurrak eta egon-gelara sartzean, ui, ahozabalik geratu dira guztiak sofan lo seko zegoen gizonari begira. “Ama, nor da hori?”, galdetu du ume batek; “zer egiten du gure manta berriarekin gainean”, beste umeak. Ama-aitak ahozabalik jarraitzen dute erreakzionatu ezinik. Irudiaren inpaktua erdi gainditu dutenean amak atera ditu haurrak egon-gelatik eta aita zer egin jakin gabe geratu da: “Esnatuko dut? Nola erreakzionatuko du? Eta eraso egiten badit?”. Tira, emaztea berriz egon-gelan sartu denean esnatzea erabaki dute. “Aizu, esnatu”. Eta begiak zabaltzean, gizona ere aurrez aurre zuena sinetsi ezinik dago: “Nortzuk dira hauek? Non nago? Zer egiten dut hemen?...”, pilatzen ari zaizkio erruki barik dinba-danbada ari zaion buruan.
Eta altxa da sofatik gizona zerbait azaltzeko asmoz, baina egoera okertu besterik ez du egin, senar-emaztearen aurrean biluzik agertu baita. Amak salto batean komunera egin eta “tori toalla”. Segundu gutxi baina amaigabeetan halaxe daude aurrez aurre bikote eta gizona, zer esan jakin gabe ere. “Jean-Pierre naiz, etxeratu naiz, dutxatu eta lotarako etzan naiz, baina bistan da nahastu naizela”. Eta nola, Iparraldeko taldeak alokatua duen beheko pisuan beharko bailuke Jean-Pierrek, baina ez du gogoratzen nola heldu den gora. Lotsatua da guztiz eta ahal dituen azalpenak eman ondoren eta nola-hala hamaika bider desenkusatuta, beheranzko eskailerak hartu ditu. Hurrengo egunean bonboiak eta xanpaina botilarekin itzuli da goiko pisura, oraingoan ere ondo dutxatua, baina jadanik jantzita.
Alfredo Pérez Rubalcaba gertakizuneko bikotea bezain txunditua geratu zen iragan maiatzaren 25ean, Europako hauteskundeen emaitzak jakin zituenean. Are eta begi zabalagoekin egiten zien so Podemosek Espainiako Estatu osoan lortutako emaitzei: 1.245.000 boto, emandako botoen %7,97 eta bost eurodiputatu.
Egoera horrek altxatu du PSOEko idazkaritza nagusira Pedro Sánchez, hauteskunde primarioetan Eduardo Madina eta José Antonio Pérez Tapias aisa gainditu ondoren. Helburu bat du orain 42 urteko idazkari nagusi berriak. Bigun esanda, PSOE dagoen hondamenditik ateratzea; gogorrago arituz, hilotza berpiztea. Sutan frogatuko da eltzea eta, beraz, ezin esan Sánchezek zer egingo duen, baina barne hauteskundeetan zabaldutako irudia ikusita ez dirudi PSOEri behar duen aldaketa sakona ekarriko dionik. Eta aldaketa sakon barik, PSOEk hondoratzen jarraitzeko txartel guztiak ditu. Sánchezek aparatuari lotutako irudia eskaini du, txintxoa, marrarik gainditzen ez duenaren itxura, ez azalean ez mamian. Berak zentro-ezkerrean ondo kokatu nahi du PSOE zaharra, horrela sozialdemokrazia espainiarrak zentro-eskuinerantz egindako bidaia zuzenduz. Baina oztopoz josia du ahalegina. Oztopo batzuk barne mailakoak dira: ezusteko handirik ez bada, lehena bera, gero aparatua, ezkerrerago dauden militanteen etsipena, Ibex 35ekiko sinbiosia... Eta beste batzuk kanpokoak, funtsean krisi ekonomikoa eta Podemos, baina baita Izquierda Unida bera ere, bi hauek PSOEren kalan arrantzatzekotan daude eta.
Eta zer gertatuko da Podemosekin? Iraungo al du? Eta hemen ere erantzun garbirik ez, baina orain arte arrakasta eman dioten faktore guztiak hor daude. Krisia geratzeko etorri da eta kasurik onenean ere ez da lehengo maila ekonomikorik berreskuratuko. Horrez gain, indar politikoa orain antolatuago dago eta jauzirako prest. Asmatuko ote dute? Saiatzea bera ere ez da gutxi, nahiz eta boterea eskuratzeko aliantzak ezinbestekoak diren Espainian. Eta eskuina bera guztiz batua bada, nola ez da batuko ezkerra hari instituzioak lehiatzeko?
2015eko maiatzeko udal hauteskundeetan izango da lehen termometroa eta urte bereko urriko hauteskunde orokorretan bigarrena. Nork jasoko ditu xanpaina eta bonboiak orduan, Pedrok ala Pablok?
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]
Tiven moitas dúbidas, independentemente de que abrise ou non o melón. Atrevereime, maldita sexa! Quero pór sobre a mesa unha reflexión que teño en mente hai tempo: non é xusto que a muller que deu a luz teña a mesma duración que o outro proxenitor. Mellor dito, o mesmo... [+]
Mundu mailako erasoaldi inperialista betean gaude, mendebaldeko burgesiak gidatuta. Ofentsiba inperialistak hartu duen forma gerrarena da, aldaera guztiekin: gerra ekonomikoa, gerra kognitibo eta kulturala, lawfarea; eta, noski, gerra militarra. Mendebaldeko inperialismoak... [+]
Acabo de ver unha serie doutro triste detective. Todas as tramas sucédense nunha remota illa escocesa. Xa sabedes como funcionan estas ficcións: moitos mortos, xente corrente pero non tanto, e unha paisaxe verde escuro. Nesta ocasión lembroume unha viaxe que fixen aos Países... [+]
Azken urteotan, industria politikaren kontzeptua hainbat mailatan indarrez berragertu da. Neoliberalismoaren mailua izandako erakundeak, Nazioarteko Diru Funtsak, gaur egun zera azpimarratzen du: merkatuek baliabideak modu eraginkorrean esleitzeko eta arazo horiek konpontzeko... [+]
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
A vida rodéao todo, é finita e fráxil. Para vivir boas vidas, creo que o corpo sabe que facer, pero a mente, aínda que o saiba (cando está ben informado), a miúdo ve que cala o corpo intencionadamente. Neste silencio ábrese a cabeza ás relacións con outros xefes: o... [+]