Grupo de eúscaro en Azpeitia? É necesario? Máis dun fixo esa pregunta aos creadores do grupo, polo menos así nolo dixo Eneritz Albizu, integrante do grupo. Segundo os datos de 2001, o 87,8% dos azpeitiarras son euskaldunes, o 7% case-euskaldunes e o 5,3% son castellanoparlantes.

Na entrevista realizada para Argia.com, preguntamos a Eneritz Albizu por que crearon o grupo e contestounos así: “Vese que o eúscaro está en boa situación, tamén se utiliza na rúa, pero nós vemos que falta conciencia por parte da cidadanía. Utilizamos o eúscaro e vivimos aquí en eúscaro, porque é normal. Si nacésemos en Barakaldo ou en calquera outro lugar, teño dúbidas sobre como o fariamos, tanto en eúscaro como en castelán. Non o facemos en euskera porque sentimos que é a nosa lingua. Desde pequeno déronnolo así, na escola, na rúa, aprendemos iso e facémolo sen pensalo”.

Queren activar aos individuos, que se dean conta de que hai que coidar o eúscaro; que si non se ten unha mentalidade clara sobre a lingua, pódese perder o eúscaro.

Mostra da falta de conciencia de Albizu é o taller de respiratorios que organizaron xunto a UEMA: “Reunímonos unhas dez persoas, nun pobo de 14.000 habitantes”. Pero tamén sacaron proveito do seu taller. Alí coceuse, en parte, a idea de crear o grupo. Até o momento son seis os membros da asociación, todos eles menores de 40 anos.

Non realizaron ningunha presentación formal, déronse a coñecer a través da acción. A semana pasada levou a cabo a campaña para traducir nomes e apelidos a eúscaro, e recolléronse 118 solicitudes. Neste sentido, comprométense a desenvolver iniciativas que impulsen aos individuos a adquirir compromisos dunha ou outra maneira.