A loita ten que continuar, a sexualidade non é maternidade, non abortar os anticonceptivos, non matar o aborto libre... Acórdome destas lemas, entre outros moitos: Amnistía para as mulleres e legalización do aborto. As feministas gritabamos unha e outra vez nas loitas que levaron a cabo ao redor dos xuízos das once mulleres de Basauri, en 1982.
Acórdome das reunións e manifestacións, dos peches e dos mitins, e de todas as mulleres xuntas do PSOE á esquerda, como nunca volvín a ver: Kati Gutiérrez do PC, Rosa Oliveirais e Karmele Ikazuriaga do EMK, María José Urruzola, Assumpta Serna, Cristina Almeida, Antonia Fernández… e Idoia, Ana, Raquel, Rosa, Esti, Isabel e moitas máis –perdoade a memoria porque a cojea–. As feministas fixémolo mal, porque non coidamos e gardado suficientemente a historia das nosas loitas.
Outra cousa que lembro é que naquela época, ou tiñamos menos medo ao micrófono, ou sentiamos tan poderosos, razoados e argumentados que nos daba a oportunidade de contar a todo o mundo que queriamos legalizar o aborto, que estabamos fartos dunha lei do século XIX, que a reforma traizoou ás mulleres… Todos queriamos falar. Hoxe en día, acordamos con moito coidado a quen lle corresponde falar e os voluntarios nunca se apiñan.
Recordo que sentiamos parte da mesma loita, cunha xenerosidade que non volvemos a sentir. Todos, inflúan ou non directamente, Eu tamén abortei con cartel e gritabamos nas manifestacións. Facíanse colectas para ir a Francia e Londres.
Lembro os insultos dos señores rabiosos, eran os mesmos de sempre: “Putas!”, “A facer a pedra!”, “Mari-mutilak!”. Agora faime graza que algúns mozos sentan ofendidos porque non somos ben vistos. Nunha sociedade que subestima, maltrata e asasina ás mulleres, cando non alcanzou os dereitos humanos completos e son advertidos de que non cumpren os “traballos que lles deron” como nai, esposa e coidadora, sería sorprendente que as feministas non fosen odiadas como inimigas naturais da sociedade.
Recordo que fun nai por primeira vez un pouco antes de Basauri. Entón non o entendín, e tampouco agora entendo como os sentimentos e as emocións que se me acumularon cando fun nai, o traballo, o abandono, a dor e a alegría, imponse a quen non quere.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]
A novidade adoita ser unha das palabras máis escoitadas que se asocia á Feira de Durango. A novidade está alí, e aquí a novidade. Con todo, nalgúns casos é suficiente con dar un aspecto diferente ao anterior para pegar esa etiqueta. Os CDs e as reedicións remasterizados... [+]
O eúscaro ten un caudal de auga moi grande na escaseza. Cada pinga local rega e revive a nosa cultura. Ofrecerlle un mar de auga a aquela sede. Aínda que o eúscaro veu dun pozo profundo e escuro, todos sacamos a nosa mostra de auga salgada e convertémola en fonte. E agora... [+]
Os mozos comezan a consumir pornografía antes, xa que o porno é a súa única educación sexual. Como demos chegamos até aquí?
Hoxe en día, hai que recoñecer que grazas a Internet é moito máis fácil ver pornografía. Desgraciadamente, a través dun clic o neno de entre... [+]