Sei, I know, que os nacionalistas non son rápidos na votación de Francia, especialmente porque no seu día admiraron moito ao Polpot sanguinario, para facer pasar aos socialistas, e que sempre van querer que un candidato de dereitas sexa o dono da xestión dos pobos. Inclínome a pensar que (mal) os da extrema dereita aceptarían da mesma maneira que os que sosteñen a loita ou o departamento, na década de 1940, por pretextos parecidos, como cando moitos euskaltzales entraron nas filas do nazista Vichy.

Sei, I know, que os socialistas non son perfectos, porque teñen tanto á esquerda como aos ecoloxistas en contra, ademais da os nacionalistas apaixonados. Por iso, si nas eleccións de Baiona, polo menos os nacionalistas, fosen tan de esquerdas como din en realidade, uníronse a favor de Etxeto para cortar o camiño ao señor de dereitas Jean René Etxegarai –estimable e plantado–. Mario tivo vinte e seis votos escasos e ao día seguinte, á hora do café, moitos baionistas soñaban que se perdeu a gran oportunidade de cambiar de cidade, de imaxe e de ambiente.

Xa sei, I know, que hai algo máis que se conta nas marxes.