Moitos escribiron contra a secesión de Crimea e posterior anexión rusa. Estaban especialmente incómodos os que se mostraban a favor do dereito a decidir. Presentáronnos dous argumentos principais relacionados entre si. Primeiro, denunciaban a presenza activa do exército ruso e a rápida execución do referendo. É verdade que o referendo de Crimea foi plebiscitario, é dicir, só tiña a función de ratificar unha decisión tomada previamente polo Parlamento de Crimea. Pero o que non nos contaron é que a maioría dos referendos de secesión celebráronse en condicións similares nas últimas décadas. Con todo, o máis común na historia dos séculos XX e XXI foi a declaración unilateral de independencia (tamén os parlamentos non democráticos).
Segundo argumento: Kósovo é un caso moi diferente. Xunto a Kósovo, o proceso que se levou a cabo en Crimea foi moi limpo. Moitos quixeron esquecer que Kósovo é un territorio ocupado militarmente por Occidente por mor dunha operación de guerra sen o respaldo da ONU. Desde entón, a ocupación militar prolongouse durante máis de 15 anos. Aínda por riba, en Kósovo fíxose unha limpeza étnica case perfecta, facendo case desaparecer aos serbios e ás outras minorías.
En Kósovo non se celebrou ningún referendo, pero sabemos que a maioría da súa poboación estaba a favor da secesión. Iso si, en 2010, segundo unha enquisa da empresa Gallup, o 81% dos albaneses kosovares optaría por unha gran Albania, que é a que quere ser Albania. As potencias occidentais decidiron que Kósovo fose independente, aínda que na práctica é un caso de irredentismo (como o da Alemaña Oriental, a particularidade atópase e xustifícase si ten forza, como fixo Rusia). Kósovo é un territorio controlado polas potencias occidentais, a súa autonomía é escasa, só poden percibir a independencia debido á preponderancia social e administrativa do albanés. Pola contra, pódense ver máis bandeiras albanesas, estadounidenses, da OTAN e da UE que as de Kósovo. Do mesmo xeito que en Euskal Herria, colócanse en varillas fronte a edificios públicos.
Doutra banda, a poboación de Crimea quería volver ser Rusia desde hai moito tempo. En 1993 proclamou a súa independencia e realizou un referendo con maiorías absolutas a favor da secesión e a anexión, pero como Jeltsin era moi débil, asinou un acordo a cambio da autonomía. Con todo, os conflitos entre Kiev e Crimea poderían chegar a decenas nos próximos anos. En concreto, en 1995, o Parlamento de Ucraína derrogou a Constitución de Crimea e anunciou a súa renuncia como presidente do país.
Jason Sorens no seu libro sobre a secesión explica moi ben a capacidade dos movementos secesionistas para adaptarse ao contexto, ás veces apostando pola autonomía ata que haxa unha estrutura idónea para a opción política da secesión. En Ucraína produciuse un golpe de estado e os golpistas deron luz verde aos xestos e leis contra os rusos falantes e a rexión de Crimea. Este tipo de condicións axudan a un proceso de secesión, cando o Estado se atopa nunha profunda crise.
O problema é que as persoas que vivimos en países occidentais non coñecemos unha crise dese tamaño. Por iso converteuse en tan importante o exemplo de Kósovo, por ser un caso promovido polo Oeste. Con todo, os nosos procesos de secesión, se queren conseguir o obxectivo, terán que facer un percorrido moi claro e absolutamente democrático. Sabendo que, na práctica, cando un Estado permite o dereito a decidir, é moi difícil lograr a independencia (Quebec). Pero España é tan torpe que, no seu cerrazón, a maioría dos cataláns ve na independencia a única saída crible.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
En 2021 comezamos a escoitar as primeiras noticias sobre o proxecto Guggenheim Urdaibai… O deputado xeral, Unai Rementeria, díxonos que si ou si. Para reforzar as súas palabras, deixou “blindados” 40 millóns de euros cando se construían os museos. Pois ben! Atópanse... [+]
"O obxectivo do pleno de Oyón é claro, lexitimar legalmente os megaproyectos enerxéticos con irregularidades substanciais na tramitación"
O pasado mércores vivimos un día duro e desagradable, non só para Labraza, senón para todos aqueles pobos que estamos ameazados por... [+]
Do mesmo xeito que coa axuda dos artistas vivimos o florecimiento de Euskal Herria, tamén nesta ocasión, co seu impulso, sigamos facendo o camiño xuntos, dando o apoio necesario aos presos políticos, exiliados e deportados vascos
O lector xa sabe que a Asociación Harrera... [+]
A epistemoloxía, ou teoría do coñecemento, é unha das principais áreas da filosofía e ao longo da historia sucedéronse importantes debates sobre os límites e as bases do noso coñecemento. Nel atópanse dous poderosos correntes que propoñen diferentes vías de acceso ao... [+]
Esta semana tivemos coñecemento de que o Xulgado de Getxo arquivou o caso dos nenos de 4 anos de Europa Ikastetxea. Isto lévanos a preguntarnos: están dispostas as instancias xudiciais, policiais… para responder as demandas dos nenos? Protéxense de verdade os nosos menores... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]